3
ผลลัพธ์ สำหรับ
สิทธิอาศัย
หรือค้นหา:
-สิทธิอาศัย-
,
*สิทธิอาศัย*
พจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. ๒๕๕๔
สิทธิอาศัย
น. ทรัพยสิทธิอย่างหนึ่งที่เจ้าของโรงเรือนให้บุคคลอื่น เรียกว่า ผู้อาศัย อยู่ในโรงเรือนของตนได้โดยไม่ต้องเสียค่าเช่า.
ศัพท์บัญญัติราชบัณฑิตยสถาน
right of habitation
สิทธิอาศัย
[นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕]
Volubilis Dictionary (TH-EN-FR)
สิทธิอาศัย
[sitthi āsai] (n, exp)
EN:
right of abode
Time: 0.021 seconds
, cache age: 0.014 (
clear
)
Longdo Dict --
https://dict.longdo.com/