ยั่ว | น. ยาน, เครื่องพาตัวไป, เช่น วอ เสลี่ยง รถ, บางทีใช้ควบกับคำ ยาน เป็น ยั่วยาน, ต่อมาใช้เลือนเป็น ยวดยาน. |
ยั่ว | ก. พูดหรือทำให้เกิดอารมณ์ในทางใดทางหนึ่งรุนแรงขึ้น เช่น ยั่วราคะ ยั่วโทสะ ยั่วโมโห ยั่วกิเลส. |
ยั่ว | [yūa = yua] (v) EN: provoke ; infuriate ; irk ; irritate ; aggravate ; annoy ; enrage ; hassle ; incense : tempt ; annoy ; tease ; banter FR: exciter ; énerver |
crawl with | (phrv) ยั้วเยี้ยไปด้วย (สัตว์เช่น แมลง, แมงมุม), See also: เต็มไปด้วย |