1 ผลลัพธ์ สำหรับ มรรตัย
หรือค้นหา: -มรรตัย-, *มรรตัย*

Automatically try *มรรตัย*
พจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. ๒๕๕๔
มรรตยะ, มรรตัย, มัตตัย, มัตยะ(มันตะยะ, มันไต, มัดไต, มัดตะยะ) น. ผู้ที่ต้องตาย, ได้แก่ พวกมนุษย์ และสัตว์ดิรัจฉาน, คู่กับ อมร ผู้ไม่ตาย คือ เทวดา.

Time: 0.0205 seconds, cache age: 2.492 (clear)Longdo Dict -- https://dict.longdo.com/