บึ่ง | (v) speed, See also: rush, go very fast, Syn. รีบ, เร่ง, รีบเร่ง, Example: เขาบึ่งมาหาเธอที่บ้านทันทีเมื่อรู้ว่าเธอกำลังเจ็บท้องจะคลอด, Thai Definition: รีบเดินทางไปโดยเร็ว |
บึ่ง ๑ | ดู คุ่น. |
บึ้ง ๑ | น. ชื่อแมงมุมขนาดใหญ่หลายชนิด หลายสกุล ในวงศ์ Theraphosidae ลำตัวยาวมากกว่า ๓ เซนติเมตรขึ้นไป สีดำหรือน้ำตาลแก่ ไม่ชักใยดักสัตว์ มีขนดกหนาสีเดียวกัน ขุดรูอยู่ตามพื้นดิน คอยจับสัตว์เล็ก ๆ กิน ชนิดที่พบบ่อยและนิยมนำมารับประทาน เช่น ชนิด Haplopelma albostriatum (Simon) พบมากที่ภาคกลางและภาคตะวันออก ชนิด H. minax (Thorell) พบมากที่ภาคเหนือ ภาคตะวันตก และภาคใต้, ก่ำบึ้ง หรือ อีบึ้ง ก็เรียก. |
บึ่ง ๒ | ก. วิ่งหรือขับไปโดยเร็ว เช่น บึ่งไป บึ่งรถ บึ่งเรือ. |
บึ้ง ๒ | ว. อาการที่หน้าตาไม่ยิ้มแย้มแจ่มใส. |
บึ้ง | [beung] (adj) EN: sullen ; serious ; solemn ; grave ; frowning FR: grognon ; revêche ; renfrogné ; maussade |
飛ばす | [とばす, tobasu] TH: บึ่ง(รถ)ด้วยความเร็ว |