3 ผลลัพธ์ สำหรับ บัพพาช
หรือค้นหา: -บัพพาช-, *บัพพาช*

พจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. ๒๕๕๔
บัพพาช(บับพาด) ก. ขับไล่ เช่น พระสญชัยยินราษฎร์ แกล้งบัพพาชกูไกล (ม. คำหลวง วนปเวสน์).
บัพพาชนียกรรม(บับพาชะนียะกำ) น. กรรมที่สงฆ์ทำแก่ภิกษุที่จะพึงขับไล่, พิธีขับไล่บุคคลที่พึงขับไล่.
บัพพาชน์(บับพาด) น. การขับไล่.

Time: 0.0227 seconds, cache age: 6.255 (clear)Longdo Dict -- https://dict.longdo.com/