บอดสี | น. เรียกตาที่มองเห็นสีผิดไปจากสีที่เป็นจริง เนื่องจากประสาทตาที่รับรู้สี พิการหรือเจริญไม่เต็มที่ ว่า ตาบอดสี. |
blind, color; blind, colour | บอดสี [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔] |
blind, colour; blind, color | บอดสี [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔] |
color blind; blind, colour | บอดสี [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔] |
colour blind; blind, color | บอดสี [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔] |
บอดสี | [bøtsī] (adj) EN: colour-blind = color-blind (Am.) FR: daltonien |
acritochromacy | ภาวะตาบอดสี |
acyanopsia | การที่ตาบอดสีฟ้า |
parachromatism | n. อาการตาบอดสี |
色覚異常 | [しきかくいじょう, shikikakuijou] (n) บอดสี |