| ดิรัจฉาน | (-รัดฉาน) น. สัตว์เว้นจากมนุษย์ เช่นหมู หมา วัว ควาย, ใช้ว่า เดรัจฉาน หรือ เดียรัจฉาน ก็มี. |
| เดรัจฉาน | (-รัดฉาน) น. สัตว์เว้นจากมนุษย์ เช่นหมู หมา วัว ควาย (มักใช้เป็นคำด่า), ใช้ว่า ดิรัจฉาน หรือ เดียรัจฉาน ก็มี. |
| เดียรัจฉาน | (-รัดฉาน) น. สัตว์เว้นจากมนุษย์ เช่นหมู หมา วัว ควาย (มักใช้เป็นคำด่า), ใช้ว่า ดิรัจฉาน หรือ เดรัจฉาน ก็มี. |
| ติรัจฉาน | (-รัด-) น. ดิรัจฉาน, สัตว์เดรัจฉาน. |
| มรรตยะ, มรรตัย, มัตตัย, มัตยะ | (มันตะยะ, มันไต, มัดไต, มัดตะยะ) น. ผู้ที่ต้องตาย, ได้แก่ พวกมนุษย์ และสัตว์ดิรัจฉาน, คู่กับ อมร ผู้ไม่ตาย คือ เทวดา. |
| มัจจะ | น. ผู้ที่ต้องตาย ได้แก่พวกมนุษย์ ดิรัจฉาน. |
| มาห์, ม่าห์ | น. ผี, ยักษ์, ผู้ไม่ใช่มนุษย์และดิรัจฉาน. |
| อบายภูมิ | (อะบายยะพูม) น. ภูมิที่เกิดอันปราศจากความเจริญ มี ๔ คือ นรก เปรตวิสัย อสุรกายภูมิ และกำเนิดดิรัจฉาน. |
| ดิรัจฉาน | (-รัดฉาน) น. สัตว์เว้นจากมนุษย์ เช่นหมู หมา วัว ควาย, ใช้ว่า เดรัจฉาน หรือ เดียรัจฉาน ก็มี. |
| เดรัจฉาน | (-รัดฉาน) น. สัตว์เว้นจากมนุษย์ เช่นหมู หมา วัว ควาย (มักใช้เป็นคำด่า), ใช้ว่า ดิรัจฉาน หรือ เดียรัจฉาน ก็มี. |
| เดียรัจฉาน | (-รัดฉาน) น. สัตว์เว้นจากมนุษย์ เช่นหมู หมา วัว ควาย (มักใช้เป็นคำด่า), ใช้ว่า ดิรัจฉาน หรือ เดรัจฉาน ก็มี. |
| ติรัจฉาน | (-รัด-) น. ดิรัจฉาน, สัตว์เดรัจฉาน. |
| มรรตยะ, มรรตัย, มัตตัย, มัตยะ | (มันตะยะ, มันไต, มัดไต, มัดตะยะ) น. ผู้ที่ต้องตาย, ได้แก่ พวกมนุษย์ และสัตว์ดิรัจฉาน, คู่กับ อมร ผู้ไม่ตาย คือ เทวดา. |
| มัจจะ | น. ผู้ที่ต้องตาย ได้แก่พวกมนุษย์ ดิรัจฉาน. |
| มาห์, ม่าห์ | น. ผี, ยักษ์, ผู้ไม่ใช่มนุษย์และดิรัจฉาน. |
| อบายภูมิ | (อะบายยะพูม) น. ภูมิที่เกิดอันปราศจากความเจริญ มี ๔ คือ นรก เปรตวิสัย อสุรกายภูมิ และกำเนิดดิรัจฉาน. |