ผอมโซ | (adj) down-at-heel, See also: emaciated, down-and-out, gaunt, Syn. ซูบผอม, ผ่ายผอม, Example: หล่อนเคยสลดใจเมื่อเห็นลูกหมาผอมโซตัวหนึ่งโดนรถทับตายอย่างน่าเวทนา, Thai Definition: ผ่ายผอมเพราะอดอยาก |
ผอมโซ | ว. ผ่ายผอมเพราะอดอยาก. |
โซ | ว. อดอยาก เช่น อดโซ ผอมโซ หิวโซ, ยากจน เช่น ผัวข้าหาปลาประสาโซ แต่จมูกไม่โหว่เหมือนผู้ดี (สังข์ทอง). |
เปรต, เปรต- | (เปฺรด, เปฺรดตะ-) น. สัตว์พวกหนึ่งเกิดในอบายภูมิ คือ แดนทุกข์, ผีเลวจำพวกหนึ่ง มีหลายชนิด ชนิดหนึ่งตามที่ว่ากันว่ามีรูปร่างสูงโย่งเย่งเท่าต้นตาล ผมยาวหย็อกหย็อย คอยาว ผอมโซ มีปากเท่ารูเข็ม มือเท่าใบตาล กินแต่เลือดและหนองเป็นอาหาร มักร้องเสียงดังวี้ด ๆ ในตอนกลางคืน |
เปรต, เปรต- | คำเรียกเป็นเชิงด่าหรือปรามาสคนที่อดอยากผอมโซ เที่ยวรบกวนขอเขากิน หรือเมื่อมีใครได้โชคลาภก็เข้ามาขอแบ่งปันเป็นอย่างขอแบ่งส่วนบุญหรือในทำนองเช่นนั้น ว่า เปรต หรือ อ้ายเปรต. |
inanition | ๑. ความผอมโซเหตุอดนาน๒. ภาวะขาดอาหาร [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔] |
ผอมโซ | [phømsō] (adj) EN: down-at-heel FR: émacié |
skeleton | (n) คนผอมแห้ง, See also: ผู้ที่ผอมโซ |
hidebound | (ไฮด'เบาดฺ) adj. ใจแคบ, หัวโบราณ, ผอมโซแบบหนังติดกระดูก |
gaunt | (adj) ผอมโซ, ซูบซีด, เก้งก้าง, ผอมแห้ง |
weed | (n) วัชพืช, บุหรี่, ความผอมโซ |
weedy | (adj) มีหญ้ารก, ผอมโซ |