กระสือ ๑ | ในทางวิทยาศาสตร์ คือ แก๊สมีเทน (methane) ที่เกิดจากการเน่าเปื่อยผุพังของสารอินทรีย์แล้วติดไฟในอากาศ เป็นแสงวอบแวบในที่มืด |
โขมด ๑ | (ขะโหฺมด) น. ชื่อผีชนิดหนึ่งในพวกผีกระสือหรือผีโพง เห็นเป็นแสงเรืองวาวในเวลากลางคืน ทำให้หลงผิดนึกว่ามีคนถือไฟหรือจุดไฟอยู่ข้างหน้า พอเข้าไปใกล้ก็หายไป ทางวิทยาศาสตร์อธิบายว่า ได้แก่แก๊สมีเทน (methane) ที่เกิดจากการเน่าเปื่อยผุพังของสารอินทรีย์แล้วติดไฟในอากาศ เป็นแสงวอบแวบในที่มืด. |
ไฮโดรเจนซัลไฟด์ | (-โดฺร-) น. แก๊สชนิดหนึ่ง ไม่มีสี มีกลิ่นเหม็นเหมือนไข่เน่า เป็นแก๊สพิษ ประกอบด้วยธาตุไฮโดรเจนและกำมะถัน มีสูตร H2S เกิดขึ้นในธรรมชาติเนื่องจากการเน่าเปื่อยผุพังของสารอินทรีย์ที่ประกอบด้วยกำมะถัน, แก๊สไข่เน่า ก็เรียก. |
decomposition | ๑. การผุสลายตัว๒. การเน่าเปื่อย [พฤกษศาสตร์ ๑๘ ก.พ. ๒๕๔๕] |
Desiccation | การทำแห้งสนิท, การหายใจทางปาก, การระเหยน้ำ, การทำให้แห้งน้ำ, การทำให้แห้ง, การเน่าเปื่อย [การแพทย์] |
composed fertillizer | ปุ๋ยหมัก, ปุ๋ยคอก, ปุ๋ยที่เกิดจากการเน่าเปื่อยผุพังของซากพืช ซากสัตว์ และมูลสัตว์ บางทีเรียกว่า ปุ๋ยอินทรีย์ [พจนานุกรมศัพท์ สสวท.] |
organic fertilizer | ปุ๋ยอินทรีย์, ปุ๋ยที่ได้จากสิ่งมีชีวิตที่ถูกทับถมกันนาน ๆ จะเกิดการเน่าเปื่อยย่อยสลายโดยจุลินทรีย์หลายชนิด เหมาะสำหรับการเพาะปลูก [พจนานุกรมศัพท์ สสวท.] |
corruption | (n) การเน่าเปื่อย, See also: การเน่า, การเน่าสลาย, Syn. decay, rottenness |
decay | (n) การย่อยสลาย, See also: การเน่าเปื่อย, การผุพัง, Syn. decomposition, deterioration, putrefaction, rot, rotting, spoiling |
decomposition | (n) การเน่าเปื่อย, See also: การสลายตัว |
dilapidation | (n) สภาพที่เก่าผุพังเพราะขาดการดูแล, See also: การเน่าเปื่อย, การชำรุด, ความทรุดโทรม, Syn. collapse, decay, deterioration, ruination |
marsh gas | (n) ก๊าซที่ได้จากการเน่าเปื่อยของพืชผัก |
putrefaction | (n) การเน่าเปื่อย, Syn. decay, filth |
putrescence | (n) การเน่าเปื่อย, Syn. decay |
putrescence | (n) การเน่าเปื่อย, Syn. decay, decomposition, spoilage |
putridity | (n) การเน่าเปื่อย (ก่อให้เกิดกลิ่นเหม็น), Syn. decay, filty |
putridness | (n) การเน่าเปื่อย (ก่อให้เกิดกลิ่นเหม็น) |
horae | (ฮอ'รี) n. เทพธิดาแห่งฤดูการเจริญเติบโตและการเน่าเปื่อย |
molder | (โมล'เดอะ) vi. เป็นฝุ่นเนื่องจากการเน่าเปื่อย, ผุพัง. vt. ทำให้ผุพัง n. ผู้พิมพ์แบบ, ผู้ปั้น, ผู้หล่อ, ผู้ฝึกฝน |
moulder | (โมล'เดอะ) vi. เป็นฝุ่นเนื่องจากการเน่าเปื่อย, ผุพัง. vt. ทำให้ผุพัง n. ผู้พิมพ์แบบ, ผู้ปั้น, ผู้หล่อ, ผู้ฝึกฝน |
putrefaction | (พิวทริแฟค'เชิน) n. การเน่า, การเน่าเปื่อย, เน่าสลาย., See also: putrefactive, putrefacient adj. |
putrescence | (พิวเทรส'เซินซฺ) n. การเน่าเปื่อย, กระบวนการเน่าเปื่อย., See also: putrescent adj., Syn. putrefication |
decay | (n, vt) [ n ]การค่อยๆเสื่อมลง, การสูยเสียสุขภาพ กำลัง สติปัญญา, การเสื่อมสลาย, การเน่าเปื่อย [ v ]ผุพัง, เน่าเปื่อย, เสื่อมลง |