(て) (n) (1) (occ. pronounced た when a prefix) (See お手・おて・1) hand; arm; (2) (col) (See お手・おて・3) forepaw; foreleg; (3) handle; (4) hand; worker; help; (5) trouble; care; effort; (6) means; way; trick; move; technique; workmanship; (7) hand; handwriting; (8) kind; type; sort; (9) (See 手に入る) one's hands; one's possession; (10) (See 手に余る) ability to cope; (11) hand (of cards); (12) (See 山の手・1) direction; (P) [EDICT]
(shǒu, ㄕㄡˇ) hand; (formal) to hold; person engaged in certain types of work; person skilled in certain types of work; personal(ly); convenient [CE-DICT]
招く
(まねく) (v5k,vt) (1) to invite; to ask; (2) to beckon; to wave someone in; to gesture to; (3) to call in; to send for; to summon; (4) to bring on oneself; to cause; to incur; to lead to; to result in; (P) [EDICT]
แสดงได้ทั้งความหมายของคำเดี่ยว และคำผสม ได้อย่างถูกต้อง
เช่น Secretary of State=รัฐมนตรีต่างประเทศของสหรัฐฯ (ในภาพตัวอย่าง),
High school=โรงเรียนมัธยมปลาย
