มีผลลัพธ์ที่ไม่แสดงผลอยู่ |
| snuffle | (สนัฟ'เฟิล) vi., vt., n. (การ) สูดจมูก, สูดเข้าจมูก, ดมกลิ่นเสียงดัง, ดมกลิ่นอย่างสุนัข, ออกเสียงทางจมูก, พูดเสียงออกทางจมูก, เสียงสูดจากจมูก, snuffles อาการหวัดที่มีน้ำมูกไหล., See also: snuffler n. snuffly adv., Syn. snuff, sn |
|
| snuffle | (vi) ดมกลิ่น, สูดหายใจแรง, ออกเสียงทางจมูก |
| | | | Snuffle | v. i. [ imp. & p. p. Snuffled p. pr. & vb. n. Snuffling ] [ Freq. of snuff, v.i.; akin to LG. snuffeln, G. schnüffeln, D. snuffeln, Dan. snövle. Cf. Sniffle. ] To speak through the nose; to breathe through the nose when it is obstructed, so as to make a broken sound. [ 1913 Webster ] One clad in purple Eats, and recites some lamentable rhyme . . . Snuffling at nose, and croaking in his throat. Dryden. [ 1913 Webster ] | Snuffle | n. 1. The act of snuffing; a sound made by the air passing through the nose when obstructed. [ 1913 Webster ] This dread sovereign, Breath, in its passage, gave a snort or snuffle. Coleridge. [ 1913 Webster ] 2. An affected nasal twang; hence, cant; hypocrisy. [ 1913 Webster ] 3. pl. Obstruction of the nose by mucus; nasal catarrh of infants or children. [ Colloq. ] [ 1913 Webster ] | Snuffler | n. One who snuffles; one who uses cant. [ 1913 Webster ] |
| |
เพิ่มคำศัพท์
ทราบความหมายของคำศัพท์นี้? กด [เพิ่มคำศัพท์] เพื่อใส่คำนี้พร้อมความหมาย เพื่อเป็นวิทยาทานแก่ผู้ใช้ท่านอื่น ๆ
Are you satisfied with the result?
Discussions | | |