มีผลลัพธ์ที่ไม่แสดงผลอยู่ | dishonour | (n) ความเสื่อมเสีย, See also: การเสียชื่อเสียง, ความอับอายขายหน้า, Syn. shame, infamy, Ant. grace, honor | | dishonour | (vt) ทำให้เสียชื่อเสียง, See also: ทำให้เสื่อมเสีย, ทำให้อับอาย, Syn. disgrace, discredit, Ant. honor | | dishonourable | (adj) ไม่น่าเชื่อถือ, See also: น่าอับอายขายหน้า, น่าอัปยศ, Syn. untruthful, shifty |
|
| | dishonour | (ดิสออน'เนอะ) n. ความเสื่อมเกียรติ, ความอัปยศอดสู, ความดูถูก, การไม่ยอมรับตั๋วเงิน, การไม่ยอมจ่ายเงินสำหรับตั๋วเงิน, Syn. disgrace | | dishonourable | (ดิสออน'เนอระเบิล) adj. น่าอับอาย, น่าขายหน้า, ต่ำช้า, เสื่อมเสียชื่อเสียง., See also: disnourably adv. ดูdishonourable, Syn. ignoble, corrupt | | dishonoured cheque | n. เช็คสปริง, เช็คไม่มีเงิน |
| | dishonour | (n) ความไม่มีเกียรติ, ความเสียชื่อเสียงเกียรติยศ | | dishonour | (vt) ทำให้เสื่อมเกียรติ, ทำให้อัปยศอดสู, ทำให้เสียชื่อเสียง, ทำให้ขายหน้า |
|
| | | | อัปยศอดสู | (v) disgrace, See also: lose fame, lose face, humiliate, embarrass, dishonour, Syn. อับอายขายหน้า, เสื่อมเสีย, Example: เขาต้องอัปยศอดสูเพราะพฤติกรรมคอรัปชั่นได้ถูกเปิดเผยสู่สาธารณะชน, Thai Definition: เสื่อมเสียชื่อเสียง, น่าอับอายขายหน้า | | ความอับอายขายหน้า | (n) shamefulness, See also: discredit, dishonour, disgrace, infamy, ignominy, Example: เขาได้รับความอับอายขายหน้าอย่างร้ายแรง, Thai Definition: การอายไม่กล้าสู้หน้า | | ความอัปยศ | (n) dishonour, See also: disgrace, ignominy, shamefulness, opprobrium, Syn. ความเสื่อมเสีย, ความไร้ยศ, ความเสื่อมชื่อเสียง, ความอับอายขายหน้า, Example: ขอให้ใช้อำนาจเพื่อสร้างเกียรติยศเกียรติศักดิ์อย่าใช้อำนาจไปเพื่อสร้างความอัปยศ | | ความเสื่อมเสีย | (n) disgrace, See also: ignominy, dishonour, discredit, Syn. ความเสียหาย, Example: ทุกวันนี้มีพระภิกษุจำนวนมากประพฤติผิดพระธรรมวินัยก่อให้เกิดความเสื่อมเสียทางศีลธรรม | | เสียศักดิ์ศรี | (v) lose one's honour, See also: be disgraced, be dishonoured, Example: ประธานาธิบดีโซเวียตยอมเสียศักดิ์ศรีเดินทางไปเยือนอดีตประเทศศัตรู เพื่อผลประโยชน์ทางเศรษฐกิจ, Thai Definition: สูญเสียเกียรติศักดิ์, สูญเสียเกียรติ |
| | อัปยศ | [appayot] (n) EN: shame ; disgrace ; dishonour ; ignomity FR: honte [ f ] | | อัปยศอดสู | [appayot otsū] (v) EN: shame ; disgrace ; lose fame ; lose face ; humiliate ; embarrass ; dishonour | | ความเสื่อมเสีย | [khwām seūamsīa] (n) EN: disgrace ; ignominy ; dishonour ; discredit |
| | | | 傷(P);疵;瑕;創 | [きず, kizu] (n) (1) wound; injury; cut; gash; bruise; scratch; scrape; scar; (2) chip; crack; scratch; nick; (3) (See 玉に疵) flaw; defect; weakness; weak point; (4) stain (on one's reputation); disgrace; dishonor; dishonour; (5) (See 心の傷) (emotional) hurt; hurt feelings; (P) #5,907 [Add to Longdo] | | 汚し | [よごし, yogoshi] (n-suf, n) (1) { food } soiling; polluting; being dirty; (2) shame; disgrace; dishonor; dishonour; (n) (3) chopped fish, shellfish or vegetables, dressed with (miso or other) sauce [Add to Longdo] | | 汚す(P);穢す | [よごす(汚す)(P);けがす, yogosu ( yogosu )(P); kegasu] (v5s, vt) (1) to pollute; to contaminate; to soil; to make dirty; to stain; (2) (esp. けがす) to disgrace; to dishonour; to dishonor; to defile; (P) [Add to Longdo] | | 汚名 | [おめい, omei] (n) stigma; dishonour; dishonor; infamy; (P) [Add to Longdo] | | 顔に泥を塗る | [かおにどろをぬる, kaonidorowonuru] (exp, v5r) to bring disgrace (dishonor, dishonour) on; to fling mud at; to put to shame [Add to Longdo] | | 顔汚し | [かおよごし, kaoyogoshi] (n) a disgrace or dishonor (dishonour) [Add to Longdo] | | 不義理 | [ふぎり, fugiri] (adj-na, n) dishonesty; injustice; dishonor; dishonour; ingratitude [Add to Longdo] | | 不渡り | [ふわたり, fuwatari] (n) non-payment; dishonouring (bill); dishonoring (bill); bouncing (cheque, check); (P) [Add to Longdo] | | 不渡り手形 | [ふわたりてがた, fuwataritegata] (n) dishonored bill; dishonoured bill [Add to Longdo] | | 不渡り小切手 | [ふわたりこぎって, fuwatarikogitte] (n) dishonored check; dishonoured cheque [Add to Longdo] | | 不名誉 | [ふめいよ, fumeiyo] (adj-na, n) dishonor; dishonour; disgrace; shame [Add to Longdo] | | 不名誉除隊 | [ふめいよじょたい, fumeiyojotai] (n) (See 名誉除隊) dishonorable discharge; dishonourable discharge [Add to Longdo] |
|
|
From The Collaborative International Dictionary of English v.0.48 [gcide]:
Dishonor \Dis*hon"or\ (d[i^]s*[o^]n"[~e]r or
d[i^]z*[o^]n"[~e]r), v. t. [imp. & p. p. {Dishonored}
(d[i^]s*[o^]n"[~e]rd or d[i^]z*[o^]n"[~e]rd); p. pr. & vb. n.
{Dishonoring}.] [OE. deshonouren, F. d['e]shonorer; pref.
d['e]s- (L. dis-) + honorer to honor, fr. L. honorare. See
{Honor}, v. t.] [Written also {dishonour}.]
1. To deprive of honor; to disgrace; to bring reproach or
shame on; to treat with indignity, or as unworthy in the
sight of others; to stain the character of; to lessen the
reputation of; as, the duelist dishonors himself to
maintain his honor.
[1913 Webster]
Nothing . . . that may dishonor
Our law, or stain my vow of Nazarite. --Milton.
[1913 Webster]
2. To violate the chastity of; to debauch. --Dryden.
[1913 Webster]
3. To refuse or decline to accept or pay; -- said of a bill,
check, note, or draft which is due or presented; as, to
dishonor a bill exchange.
Syn: To disgrace; shame; debase; degrade; lower; humble;
humiliate; debauch; pollute.
[1913 Webster]
From The Collaborative International Dictionary of English v.0.48 [gcide]:
Dishonor \Dis*hon"or\ (d[i^]s*[o^]n"[~e]r or
d[i^]z*[o^]n"[~e]r), n. [OE. deshonour, dishonour, OF.
deshonor, deshonur, F. d['e]shonneur; pref. des- (L. dis-) +
honor, honur, F. honneur, fr. L. honor. See {Honor}.]
[Written also {dishonour}.]
[1913 Webster]
1. Lack of honor; disgrace; ignominy; shame; reproach.
[1913 Webster]
It was not meet for us to see the king's dishonor.
--Ezra iv. 14.
[1913 Webster]
His honor rooted in dishonor stood. --Tennyson.
[1913 Webster]
2. (Law) The nonpayment or nonacceptance of commercial paper
by the party on whom it is drawn.
Syn: Disgrace; ignominy; shame; censure; reproach;
opprobrium.
[1913 Webster]
From WordNet (r) 3.0 (2006) [wn]:
dishonour
n 1: a state of shame or disgrace; "he was resigned to a life of
dishonor" [syn: {dishonor}, {dishonour}] [ant: {honor},
{honour}, {laurels}]
2: lacking honor or integrity [syn: {dishonor}, {dishonour}]
[ant: {honor}, {honour}]
v 1: bring shame or dishonor upon; "he dishonored his family by
committing a serious crime" [syn: {dishonor}, {disgrace},
{dishonour}, {attaint}, {shame}] [ant: {honor}, {honour},
{reward}]
2: force (someone) to have sex against their will; "The woman
was raped on her way home at night" [syn: {rape}, {ravish},
{violate}, {assault}, {dishonor}, {dishonour}, {outrage}]
3: refuse to accept; "dishonor checks and drafts" [syn:
{dishonor}, {dishonour}] [ant: {honor}, {honour}]
|
เพิ่มคำศัพท์
ทราบความหมายของคำศัพท์นี้? กด [เพิ่มคำศัพท์] เพื่อใส่คำนี้พร้อมความหมาย เพื่อเป็นวิทยาทานแก่ผู้ใช้ท่านอื่น ๆ
Are you satisfied with the result?
Discussions | |
|
