*นักกีฬา*

โดยปริยายหมายความว่า ผู้มีนํ้าใจไม่เอาเปรียบผู้อื่น.

ความเป็นที่รู้จักกันอย่างกว้างขวาง เช่น เขาเป็นนักกีฬาที่มีชื่อเสียง.

ก. เชื่อในความซื่อสัตย์หรือความสามารถ เช่น ไม่มีใครเชื่อหน้าเขา เพราะชอบยืมเงินแล้วไม่ยอมใช้คืน นักกีฬาคนนี้แข่งแพ้อยู่เรื่อยจนไม่มีใครเชื่อหน้า.

ก. กำหนด เช่น เซตตัวนักกีฬาลงในตำแหน่งต่าง ๆ เซตวันที่จะประชุม

น. นักกีฬาหรือทีมกีฬาที่ถูกกำหนดให้เป็นตัวหลัก สำหรับให้คนอื่นหรือทีมอื่นมาเป็นคู่ชิงตำแหน่ง

น. ผู้กำหนดตัวไว้ให้ทำการแทนเมื่อตัวจริงไม่ว่าง เจ็บป่วย หรือสละสิทธิ์ เช่น นักกีฬาตัวจริงป่วยกะทันหัน ต้องให้ตัวสำรองเล่นแทน.

ก. อดทน แข็งแรง (ใช้แก่นักกีฬาประเภทวิ่ง).

ก. ฝักใฝ่หรือปฏิบัติการเกี่ยวกับงานบริหารบ้านเมือง, โดยปริยายหมายความว่า ใช้เล่ห์เหลี่ยมพลิกแพลงไม่ตรงไปตรงมา เพื่อผลประโยชน์ของตน เช่น ในวงการกีฬาก็มีการเล่นการเมือง นักกีฬาเก่ง ๆ บางคนถูกกีดกันไม่ให้เข้าร่วมทีม.

ก. คัดเอาแต่ที่ดีเด่น, คัดเอาแต่ที่ต้องการ, เช่น เลือกเฟ้นนักกีฬาทีมชาติ เลือกเฟ้นข้าราชการดีเด่น, เฟ้น ก็ว่า.

ก. เอาสิ่งหนึ่งให้ไปเพื่อได้สิ่งหนึ่งที่ต้องการมา เช่น แลกเชลย แลกกล้วยไม้ นักกีฬาแลกธงกัน, ซื้อของด้วยของ เช่น เอาน้ำมันแลกข้าว.

(วิกัดติ-) น. คำที่อธิบายตำแหน่งของบทการกข้างหน้าให้ชัดเจนยิ่งขึ้น เช่น เด็กนักเรียนนอน เขาเดินมากับนายมีคนใช้, คำที่เป็นบทช่วยวิกตรรถกริยาและเรียงไว้หลังวิกตรรถกริยา “เป็น” หรือ “คือ” เช่น เขาเป็นนักกีฬา เขาคือนักกีฬา.

ก. เสียคะแนน เช่น นักกีฬาทำผิดกติกาเลยเสียแต้ม

เกียรติยศชื่อเสียง เช่น นักกีฬาไปแข่งขันชนะเลิศในต่างประเทศก็เป็นหน้าตาให้กับประเทศของตน.