| ซากศพ | น. ศพ เช่น แม้นพระองค์ไม่ทรงเลี้ยงมัทรีไว้ จะนิ่งมัธยัสถ์ตัดเยื่อใยไม่โปรดบ้าง ก็จะเห็นแต่กเลวระร่างซากศพของมัทรี (ม. ร่ายยาว มัทรี), เจ้าพี่เอ๋ยอุตส่าห์พาซากศพ มาให้พบผัวรักเมื่อเป็นผี (ตับนางลอย), บางทีเขียนเป็น ทรากศพ ก็มี เช่น พระบาทเจ้าจะได้ทอดทัศนา ซึ่งทรากศพสาธารณนอนตาย (ม. คำหลวง มัทรี), ร่างของคนที่ตายมานานแล้วแต่มีเค้าพอให้สันนิษฐานได้ว่าเป็นผู้ชายหรือผู้หญิงเป็นต้น. | | กเลวระ | (กะเลวะระ) น. ซากศพ เช่น ถึงกระนั้นก็จะพบพานซึ่งกเลวระร่าง มิเลือดก็เนื้อจะเหลืออยู่บ้างสักสิ่งอัน (ม. ร่ายยาว มัทรี), บางทีใช้ว่า กเฬวราก หรือ กเฬวรากซากศพ ก็มี. | | กเฬวราก | (กะเลวะราก) น. ซากศพ, บางทีใช้เข้าคู่กันเป็น กเฬวรากซากศพ, เขียนเป็น กเฬวราก์ ก็มี เช่น เผากเฬวราก์ผู้อนาถ (มาลัยคำหลวง). | | ฉวะ | (ฉะวะ) น. ร่างสัตว์หรือคนที่ตายแล้ว, ซากศพ. | | ปังสุกูลิก- | (ปังสุกูลิกะ-) ว. เรียกภิกษุผู้ใช้ผ้าบังสุกุลเป็นปรกติ ว่า ปังสุกูลิกภิกษุ, เรียกชื่อธุดงค์ประการหนึ่งของภิกษุผู้ใช้ผ้าเฉพาะที่ชักมาจากซากศพหรือเก็บได้จากกองฝุ่นกองหยากเยื่อมาทำเครื่องนุ่งห่ม ว่า ปังสุกูลิกังคธุดงค์. | | ผีตายซาก | น. ซากศพที่แห้งจนมีแต่หนังหุ้มกระดูก, คำเปรียบคนที่ผอมแห้งเห็นแต่หนังหุ้มกระดูก ว่า ผอมอย่างกับผีตายซาก. | | ฟอร์มาลิน | น. สารละลายซึ่งมีแก๊สฟอร์มาลดีไฮด์ละลายอยู่ร้อยละ ๔๐ ใช้ประโยชน์เป็นยาล้างเชื้อโรคและดองซากศพ. | | มฤตกะ | (มะรึตะกะ) น. ผู้ตาย, ซากศพ. | | สาง ๑ | กลิ่นเหม็นของซากศพ ซากสัตว์ เช่น เหม็นสาบเหม็นสาง, โดยปริยายหมายความว่า มีกลิ่นเหม็นคล้ายคลึงเช่นนั้น. | | อลึ่งฉึ่ง | เรียกลักษณะของซากศพที่ขึ้นเต็มที่ว่า ขึ้นอลึ่งฉึ่ง, โดยปริยายเรียกอาการที่คนอ้วนมากนอนหงายหรือนั่งตามสบาย ว่า นอนอลึ่งฉึ่ง นั่งอลึ่งฉึ่ง. | | อสุภ, อสุภ- | (อะสุบ, อะสุบพะ-) น. เรียกซากศพ ว่า อสุภ และเลือนไปเป็น อสภ และ อาสภ ก็มี. | | อสุภกรรมฐาน | (-กำมะถาน) น. กรรมฐานที่ยึดเอาซากศพเป็นอารมณ์ เพื่อพิจารณาให้เห็นความไม่งามความไม่เที่ยงแท้ของสังขาร. |
|
| body | (บอด'ดี) n. ร่างกาย, ร่าง, ตัว, ทั้งตัว, ลำตัว, ลำต้น, ศพ, ซากศพ, ส่วนใหญ่, เนื้อแท้, กลุ่มคน, ข้อสรุป, มวล, วัตถุ, สาร vt.เป็นตัวแทนในรูปของกาย, ทำให้เป็นรูปร่าง, Syn. physique | | cadaver | (คะแดฟ'เวอะ) n. ซากศพ, See also: cadaveric adj. เกี่ยวกับซากศพ cadaverous adj. เกี่ยวกับซากศพ, Syn. corpse | | carcase | (คาร์'เคิส, คาร์'เคส) n. ซากศพ, ซากสัตว์, ร่างกายคน, โครงสร้าง -Conf. skeleton | | carcass | (คาร์'เคิส, คาร์'เคส) n. ซากศพ, ซากสัตว์, ร่างกายคน, โครงสร้าง -Conf. skeleton | | corpse | (คอร์พซฺ) n. ศพ, ซากศพ, Syn. cadaver | | ghoul | (กูล) n. ปอบ, ผีที่กินซากศพ, ผู้ขโมยศพ, คนที่สนุกสนานกับสิ่งที่น่าขยะแขยง., See also: ghoulish adj. | | hyena | (ไฮอี'นะ) n. สัตว์กินเนื้อในแอฟริกาออกหากินในเวลากลางคืนชอบกินซากศพ, See also: hyenic, hyenine adj. hyenoid adj., Syn. hyaena | | leavings | (ลีฟ'วิงซฺ) n. สิ่งที่เหลืออยู่, เศษ, ส่วนที่เหลือ., See also: leavings n. ซากศพ, ขยะ, Syn. scrap | | remain | (รีเมน') vi. ยังคง, ยังอยู่, เหลือ, ค้าง, พักอย่, n. สิ่งที่เหลืออยู่, สิ่งที่ค้างอยู่, , See also: remains บทประพันธ์ของผู้ตายที่ยังไม่ได้ตีพิมพ์, ลักษณะที่เหลืออยู่, ซากศพ, ซากสัตว์หรือพืช, เศษ, เศษอา-หาร, Syn. stay behind, survive | | stiff | (สทิฟ) adj. แข็ง, แข็งทื่อ, ตรง, ฝืด, ไม่แคล่วคล่อง, รั้น, เก้งก้าง, แข็งแรง, รุนแรง, มีกำลัง, เด็ดขาด, เข้มงวด, ยาก, ลำบาก, เมา, เหนียว, เหนียวหนืด, แพง. n. ศพ, ซากศพ, ซาก, ขี้เมา, คนเมา, เจ้าหมอนั่นหมอนี่, กรรมกร. adv. ดื้อรั้น, แข็งทื่อ, โดยสมบูรณ์, อย่างรุนแรง, อย่างสุดขีด |
|
| 身体 | [しんたい, shintai] บอด'ดี) n. ร่างกาย, ร่าง, ตัว, ทั้งตัว, ลำตัว, ลำต้น, ศพ, ซากศพ, ส่วนใหญ่, เนื้อแท้, กลุ่มคน, ข้อสรุป, มวล, วัตถุ, สาร vt.เป็นตัวแทนในรูปของกาย, ทำให้เป็นรูปร่าง, S. physique |
|
