| กระดูกเขียด | <i>ดู กระดูกอึ่ง</i>. |
| ขาเขียด | น. ชื่อไม้ล้มลุกชนิด <i> Monochoria vaginalis</i> (Burm.f.) C. Presl ex Kunth ในวงศ์ Pontederiaceae ดอกสีม่วงนํ้าเงิน เกิดในนํ้าและปลักตม กินได้. |
| เขียด | น. ชื่อสัตว์สะเทินนํ้าสะเทินบกหลายชนิด ในสกุล <i> Rana</i> วงศ์ Ranidae ในประเทศไทยมีหลายชนิด เช่น เขียดอ๋อง [ <i> R. nigrovittata</i> (Blyth) ] เขียดหลังขาว (<i> R. limnocharis</i>Gravenhorst). |
| เขียดจิก | <i>ดู กบบัว ที่ กบ ๒</i>. |
| เขียดบัว | <i>ดู กบบัว ที่ กบ ๒</i>. |
| เขียดแลว | น. กบทูด. <i> (ดู กบทูด ที่ กบ ๒)</i>. |
| ตากบตาเขียด | ว. มีลักษณะคล้ายตาของกบ ใช้เปรียบข้าวที่หุงดิบ ๆ สุก ๆ, ตากบ ก็เรียก. |
| ไม้ขาเขียด | น. ไม้เรียวที่ปลายแตกแยกออกเป็น ๒ แฉก. |
| กบทูด | น. ชื่อกบภูเขาขนาดใหญ่ที่สุดชนิด <i> Rana blythii</i> Boulenger ในวงศ์ Ranidae ปากค่อนข้างแหลมเมื่อเทียบกับชนิดอื่น กระดูกขากรรไกรบนยาวแหลมออกมาคล้ายเขี้ยว ขนาดลำตัวอาจยาวถึง ๓๐ เซนติเมตร อาศัยในป่าดงดิบชื้นตามลำธารบนภูเขา, พายัพเรียก เขียดแลว. |
| กบบัว | น. ชื่อกบขนาดเล็กชนิด <i> Rana erythraea</i> (Schlegel) ในวงศ์ Ranidae ตัวสีเขียวมีแถบสีขาวพาดตามยาวลำตัว อาศัยอยู่ตามกอบัว จึงมีผู้เรียกว่า เขียดบัว และร้องเสียง “จิ๊ก ๆ ” บางครั้งจึงเรียกว่า เขียดจิก. |
| กระดูกอึ่ง | ชนิด <i> D</i>.<i> lanceolatum</i> (Dunn) Schindl. ขึ้นตามป่าผลัดใบที่มีต้นไผ่ สูงประมาณ ๑ เมตร ใบรูปไข่กลับ โคนใบสอบ, กระดูกเขียด แกลบหนู แกลบหูหนู แปรงหูหนู หรือ อึ่งใหญ่ ก็เรียก |
| กะริงกะเรียด | ก. ดัดจริต เช่น เป็นหญิงเจ้าแม่อา อย่าทำกะริงกะเรียด ตัวเจ้ายังน้อยสักเท่าเขียด เจ้ามาวอนแม่จะมีผัว (มโนห์รา). |
| เกรียด | (เกฺรียด) ว. เสียงเขียดร้อง เช่น เสียงกรอดเกรียดเขียดกบเข้าขบเคี้ยว (นิ. เพชร). |
| งอด | น. ชื่องูขนาดเล็กในสกุล <i> Oligodon</i>วงศ์ Colubridae ลำตัวขนาดไล่เลี่ยกับดินสอดำ ยาว ๓๐-๘๐ เซนติเมตร ส่วนใหญ่สีน้ำตาลอมเทา มีลายรูปร่างต่าง ๆ กัน เช่น ลายเส้น ลายประ หรือลายจุดสีดำกระจายทั่วตัว ท้องบริเวณหางสีแดง ส่วนใหญ่หากินเวลากลางคืน อาศัยตามพื้นดิน กินแมลง แมงมุม จิ้งจก เขียด ไส้เดือน ไข่นก และสัตว์เลื้อยคลาน ไม่มีพิษ ในประเทศไทยมีหลายชนิด เช่น งอดท้องแดงหรืองอดไทย [ <i> O. taeniatus</i> (Günther) ] งอดด่างหรือปี่แก้วลายกระ [ <i> O. cinereus</i> (Günther) ]. |
| ตากบ ๑ | ว. มีลักษณะคล้ายตาของกบ ใช้เปรียบข้าวที่หุงดิบ ๆ สุก ๆ, ตากบตาเขียด ก็เรียก. |
| ปาด ๒ | น. ชื่อสัตว์สะเทินนํ้าสะเทินบกหลายชนิดหลายสกุล ในวงศ์ Rhacophoridae รูปร่างใกล้เคียงกับกบหรือเขียด ขายาว ขาคู่หลังยาวกว่าขาคู่หน้ามาก ปลายนิ้วเป็นปุ่มแบนสามารถยึดเกาะติดกับพื้นผิวหน้าเรียบได้ มักพบอาศัยอยู่ตามต้นไม้ ตัวผู้ทำกองฟองสำหรับตัวเมียวางไข่ไว้ตามกิ่งไม้เหนือชายนํ้า กินแมลง เช่น ปาดบ้านหรือเขียดตะปาด [ <i> Polypedates leucomystax</i> (Gravenhorst) ] ซึ่งพบทั่วไป, ปาดบินหรือปาดเขียวตีนดำ (<i> Rhacophorus nigropalmatus</i> Boulenger), ปาดตะปุ่มจันทบุรี (<i> Theloderma stellatum</i> Taylor), เขียดตะปาด ก็เรียก. |
| พริก ๓ | (พฺริก) น. ชื่องูพิษขนาดเล็กถึงขนาดกลาง ในสกุล <i> Maticora</i> วงศ์ Elapidae ลำตัวเรียวยาว ตากลมเล็กสีดำ มีเส้นสีขาวพาดตามความยาวลำตัว มักพบซ่อนตัวอยู่ใต้ก้อนหินหรือขอนไม้ กินงู กิ้งก่า กบ เขียด ในประเทศไทยพบ ๒ ชนิด คือ พริกท้องแดง [ <i> M. bivirgata</i> (Boie) ] ตัวสีน้ำเงินเข้ม หัว ท้อง และหางสีแดงสด ยาวประมาณ ๑.๔ เมตร และพริกสีนํ้าตาล [ <i> M. intestinalis</i> (Laurenti) ] ตัวสีน้ำตาล หัวสีน้ำตาลส้ม ท้องมีลายเป็นปล้องสีดำสลับขาว ใต้หางมีสีแดงเรื่อ ๆ ยาวประมาณ ๕๐ เซนติเมตร ทั้ง ๒ ชนิดพบทางภาคใต้ของประเทศไทย. |
| พังกา ๒ | น. ชื่องูพิษขนาดเล็กชนิด <i> Trimeresurus purpureomaculatus</i> (Gray) ในวงศ์ Viperidae ยาวประมาณ ๑ เมตร ตัวสีเขียวอมเหลือง มีรอยแต้มสีม่วงเข้มตลอดทั้งตัว อาศัยตามป่าโกงกาง มักพบอยู่ตามต้นไม้เตี้ย ๆ กินกบ เขียด กิ่งก่า พบทางภาคใต้ของประเทศไทย มีพิษรุนแรง. |
| แมวเซา ๒ | น. ชื่องูพิษขนาดกลางชนิด <i>Daboia russellii</i> (Shaw) ในวงศ์ Viperidae หัวเป็นรูปสามเหลี่ยม ตัวอ้วนสั้นสีนํ้าตาลอมเทา มีลายแต้มสีนํ้าตาลเข้มขอบดำ เขี้ยวพิษยาว เมื่อถูกรบกวนมักทำเสียงขู่ฟู่ยาวคล้ายเสียงยางรถรั่ว อาศัยอยู่บนบก ออกหากินเวลากลางคืน กินกบ เขียด หนู นก และงูบางชนิด มีพิษรุนแรง. |
| ลายสอ | น. ชื่องูขนาดกลางในวงศ์ Colubridae ยาวประมาณ ๑ เมตร ลำตัวสีน้ำตาล น้ำตาลอมแดง หรือน้ำตาลเข้ม มีลายเป็นแถบสีดำข้างลำตัว และสีน้ำตาลเข้มบนหลังตลอดตัว เกล็ดบนหลังมีสัน อยู่ตามพื้นดิน ไม่ขึ้นต้นไม้ หากินเวลากลางวัน กินกบ เขียด และสัตว์เลื้อยคลานขนาดเล็ก ดุแต่ไม่มีพิษ ในประเทศไทยมีหลายชนิด เช่น ลายสอบ้าน [ <i>Xenochrophis</i> <i>piscator</i> (Schneider) ] ลายสอหัวเหลือง [ <i>Sinonatrix</i> <i>percarinata</i> (Boulenger) ]. |
| ลายสาบ | น. ชื่องูขนาดเล็กถึงขนาดกลางหลายชนิดในสกุล <i>Rhabdophis</i> และ <i>Amphiesma</i> วงศ์ Colubridae ยาวประมาณ ๗๐-๑๕๐ เซนติเมตร ตัวมีลายเป็นแต้มสีต่าง ๆ ตลอดทั้งตัว เช่น สีดำ น้ำตาลอ่อน ม่วงอ่อน เกล็ดบนหลังมีสัน กินกบ เขียด และสัตว์เลื้อยคลานขนาดเล็ก มีพิษอ่อน เช่น ลายสาบคอแดง [ <i>R. subminiatus</i> (Schlegel) ] ลายสาบดอกหญ้า [ <i>A. stolatus</i> (Linn.) ]. |
| สามเหลี่ยม ๒ | น. ชื่องูพิษขนาดกลางชนิด <i>Bungarus fasciatus</i> (Linn.) ในวงศ์ Elapidae ยาวประมาณ ๑.๓ เมตร มีลายเป็นปล้องสีดำสลับเหลือง หลังเป็นสันแหลมทำให้ลำตัวมีลักษณะคล้ายรูปสามเหลี่ยม ปลายหางทู่ พบตามที่ลุ่มใกล้แหล่งน้ำทุกภาคของประเทศไทย ออกหากินในเวลากลางคืน กินกบ เขียด และงูขนาดเล็ก มีพิษรุนแรงมาก, ก้านปล้อง ตามธาร หรือ ทับธาร ก็เรียก. |
| สายม่าน | น. ชื่องูขนาดกลางหลายชนิด ในวงศ์ Colubridae ยาวประมาณ ๑.๕ เมตร ส่วนมากลำตัวสีนํ้าตาล เกล็ดสันหลังมักวาวคล้ายสีทองเหลือง ว่องไวปราดเปรียว ออกหากินเวลากลางวันตามป่าหญ้าและบนต้นไม้ กินกบ เขียด กิ้งก่า พบทุกภาคของประเทศไทย ไม่มีพิษ เช่น สายม่านลิ้นแดง [ <i>Dendrelaphis pictus</i> (Gmelin) ] สายม่านหลังทอง [ <i>D. formosus</i> (Boie) ]. |
| สาฬุระ | กบ, เขียด. |
| เห่า ๒ | น. ชื่องูพิษรุนแรงขนาดกลาง ในสกุล <i>Naja</i> วงศ์ Elapidae ขนาดยาวประมาณ ๑.๓-๒ เมตร พบหลายสีต่างกันไปในแต่ละตัว เช่น ดำ นํ้าตาล เขียวอมเทา เหลืองหม่น บางตัวมีลายสีขาวและบางตัวไม่มีลาย สามารถยกตัวท่อนหัวตั้งขึ้นและแผ่บริเวณคอกว้างออกได้ เรียกว่า แผ่แม่เบี้ย ขณะแผ่แม่เบี้ยจะเห็นลายดอกจันบริเวณกลางหัวด้านหลัง ทำเสียงขู่พ่นลมออกทางจมูกดังฟู่ ๆ อาศัยอยู่ตามที่ลุ่ม กินหนู กบ เขียด ลูกไก่ ในประเทศที่พบแล้ว มี ๓ ชนิด คือ เห่าไทย (<i>N. kaouthia</i>Lesson) ส่วนตัวที่มีสีคลํ้า เรียก เห่าหม้อ, เห่าด่างพ่นพิษ (<i>N. siamensis</i> Laurenti) และเห่าทองพ่นพิษ (<i>N. sumatrana</i> Müller) ซึ่งสามารถพ่นฉีดพิษออกจากเขี้ยวพิษได้. |
