อ้างว้าง | (v) isolate, See also: seclude, Syn. ว้าเหว่, เปล่าเปลี่ยว, เหงาหงอย, โดดเดี่ยว, Example: ชายชรารู้สึกอ้างว้างและวังเวงอย่างที่สุดที่ถูกปล่อยให้ต้องผจญกับฝูงชนที่ไม่เคยพบเจอ | ความอ้างว้าง | (n) loneliness, See also: lonesomeness, solitude, desolation, Syn. ความเปล่าเปลี่ยว, ความเปลี่ยวใจ, ความว้าเหว่, ความเหงา, Example: เป็นเวลานานนับสิบปีที่เขาอยู่กับความหลัง อยู่กับความอ้างว้างสิ้นหวัง เฝ้าดูคนรอบข้างตายจากไปทีละคน |
|
อ้างว้าง | ว. เปล่าเปลี่ยว, ว้าเหว่, เปลี่ยวใจ, เช่น รู้สึกอ้างว้าง. | เงียบเหงา | ก. เปล่าเปลี่ยว, ว้าเหว่, อ้างว้าง | เปล่า | (เปฺล่า) ก. อ้างว้าง, ว้าเหว่, เช่น เปล่าอก เปล่าใจ เปล่าเปลี่ยว. | เปล่าเปลี่ยว | (-เปฺลี่ยว) ว. อ้างว้าง, ว้าเหว่. | วังเวง | ก. ลักษณะบรรยากาศที่สงบเยือกเย็นทำให้เกิดความรู้สึกอ้างว้าง ว้าเหว่ เปล่าเปลี่ยวใจ เช่น เข้าไปในบ้านร้างรู้สึกวังเวง. | ว้าเหว่ | ว. รู้สึกอ้างว้าง, เปลี่ยวใจ, เช่น ไปต่างถิ่น พอเย็นลงก็รู้สึกว้าเหว่ คิดถึงบ้าน. |
|
bleak | (adj) ยะเยือก, See also: อ้างว้าง, เปล่าเปลี่ยว | desolate | (adj) อ้างว้าง, See also: โดดเดี่ยว, เหงา | loneliness | (n) ความเปล่าเปลี่ยว, See also: ความโดดเดี่ยว, ความอ้างว้าง, ความเงียบเหงา, Syn. lonesomeness | lonely | (adj) เปล่าเปลี่ยว, See also: เปล่าเปลี่ยว, เดียวดาย, หงอยเหงา, อ้างว้าง, เงียบเหงา, วังเวง, Syn. alone, Ant. accompanied | lonesome | (adj) หงอยเหงา, See also: เงียบเหงา, ไร้เพื่อน, โดดเดี่ยว, เดียวดาย, ห่างไกลผู้คน, อ้างว้าง, วังเวง, Syn. lonely, alone, forlorn | lonesomeness | (n) ความอ้างว้าง, See also: ความโดดเดี่ยว, ความเงียบเหงา, Syn. loneliness |
|
desert | (เดส'เซิร์ท) { deserted, deserting, deserts } n. ทะเลทราย adj.แห้งแล้ง, รกร้าง, อ้างว้าง vt. ละทิ้ง, ละทิ้งหน้าที่, หนีทัพ. n. ผู้ละทิ้ง, ผู้หนีทัพ | desolate | (เดส'ซะลิท) adj. โดดเดี่ยว, ว่างเปล่า, อ้างว้าง, ไร้ผู้คน, หดหู่ใจ. vt. ทำให้อ้างว้าง, ทำให้ไร้ผู้คน, ทอดทิ้ง, ทำให้หดหู่ใจ, See also: desolator n.ดูdesolate, Syn. abandoned | desolation | (เดสซะเล'เชิน) n. ความโดดเดี่ยว, ความอ้างว้าง, การไร้ผู้คน, ความเสียใจ, การเศร้าโศก, ที่ที่ถูกทอดทิ้ง, Syn. ruin | lone | (โลน) adj. โดดเดี่ยว, คนเดียว, สันโดษ, โทน, ไร้เพื่อน, อ้างว้าง, ไม่มีคนอยู่, หงอยเหงา, วังเวง, โสด, See also: loneness n. ดูlone, Syn. isolated, solitary | lonesome | (โลน'เซิม) adj. เงียบเหงา, หงอยเหงา, อ้างว้าง, วังเวง, ที่ไกลคน, ไม่มีคนอยู่ | solitude | (ซอล'ลิทูด) n. การอยู่โดดเดี่ยว, ความสันโดษ, ความอ้างว้าง, สถานที่วังเวง., See also: solitudinous adj. solitudinarian n., Syn. privacy | solo | (โซ'โล) n. เพลงร้องเดี่ยว, เพลงบรรเลงเดี่ยว, การแสดงเดี่ยว, ลูกเดี่ยว, การเล่นไพ่คนเดียว, การบินเดี่ยว adj., adv. เดี่ยว, โดดเดี่ยว, ไม่มีเพื่อน, เปลี่ยว, ลำพัง, อ้างว้าง vi. แสดงเดี่ยว, ร้องเดี่ยว, บรรเลงเดี่ยว pl. -solos, -soli |
|
desolate | (adj) อ้างว้าง, โดดเดี่ยว, เปล่าเปลี่ยว, ไร้ผู้คน, ว่างเปล่า, แห้งแล้ง | desolate | (vt) ทำให้ไม่สบายใจ, ทำให้เศร้าสลด, ทำให้หดหู่ใจ, ทำให้อ้างว้าง | desolation | (n) ความอ้างว้าง, ความเปล่าเปลี่ยว, ความว้าเหว่, ความแห้งแล้ง, ความเศร้าใจ | lone | (adj) โดดเดี่ยว, สันโดษ, โดด, โทน, อ้างว้าง | loneliness | (n) ความโดดเดี่ยว, ความสันโดษ, ความอ้างว้าง, ความวังเวง | lonely | (adj) โดดเดี่ยว, สันโดษ, อ้างว้าง, วังเวง | lonesome | (adj) เปลี่ยวใจ, สันโดษ, อ้างว้าง, วังเวง, เปล่าเปลี่ยว | solitary | (adj) เปลี่ยว, อยู่ลำพัง, สันโดษ, โดดเดี่ยว, อ้างว้าง | solitude | (n) ความสันโดษ, ความเปล่าเปลี่ยว, ความอ้างว้าง, ความโดดเดี่ยว |
|