(อะเฟร') n. การทะเลาะวิวาท, การต่อสู้ของคนในสาธารณะ. -vt. ทำให้กลัว. -affrayer n., Syn.battle, fight, fracas, Ant.peace
(ออล' เทอะเคท) vi. ทะเลาะกัน, วิวาทกัน. -altercator n. (dispute)
(แบน'เทิม) n. ไก่ขนาดเล็ก, คนรูปร่างเล็กที่ชอบทะเลาะวิวาท adj. เล็ก (diminutive)
(เบล'ลิโคส) adj. ชอบต่อสู้, ชอบทะเลาะ, See Also:bellicosity n. ความชอบต่อสู้, ความชอบทะเลาะ, Syn.belligerent, Ant.pacific
(บิค'เคอะ) { bickered, bickering, bickers } vt., n. (การ) ทะเลาะวิวาท, โต้เถียง, เคลื่อนที่อย่างรวดเร็ว, สั่น, ระยิบระยับ, See Also:bicker n. ดูbicker
(บิค'เคอริง) n. การทะเลาะวิวาท
(โบน) { boned, boning, bones } n. กระดูก vt. เอากระดูกออก vi. มุ่งเรียนอย่างหนัก -Phr. (bone of connection เรื่องที่ทะเลาะกัน)
vt., n. (การ) ทะเลาะ, ทะเลาะวิวาท
(บรอล) { brawled, brawling, brawls } vt., n. (การ) ทะเลาะวิวาทอย่างเสียงดัง, การเอะอะโวยวาย, See Also:brawler n. ดูbrawl
(บลอล) { broiled, broiling, broils } vt., vi., n. (การ) ย่าง, ปิ้ง, เผา, ทำให้ร้อนจัด, เร่าร้อน, โกรธ, ทะเลาะวิวาท, Syn.cook, heat, bake, burn