มีผลลัพธ์ที่ไม่แสดงผลอยู่ | vernacular | (adj) ซึ่งใช้ภาษาแบบเจ้าของภาษา, See also: ซึ่งเป็นภาษาที่ใช้ประจำวัน, เกี่ยวกับภาษาพูด, Syn. native, domesticated, natural | | vernacular | (n) ภาษาที่ใช้ประจำวัน, See also: ภาษาธรรมดา, ภาษาพูด, Syn. dialect, idiom, patois, phraseology, slang | | vernacular | (n) รูปแบบทางสถาปัตยกรรมที่ใช้กับที่อยู่อาศัยธรรมดามากกว่าอาคารขนาดใหญ่ | | vernacularly | (adv) อย่างเป็นภาษาพูด | | vernacularism | (n) การใช้ภาษาแบบเจ้าของภาษา | | vernacularize | (vt) แปลเป็นภาษาพูด, See also: ใช้ภาษาที่ใช้ในชีวิตประจำวัน |
|
| | vernacular | (เวอแนค'คิวละ) adj. เกี่ยวกับภาษาพื้นเมือง, เกี่ยวกับภาษาท้องถิ่น, ใช้ภาษาธรรมดา ๆ ที่ใช้กันประจำวัน, เกี่ยวกับชื่อทั่วไปของสัตว์หรือพืช. n. การพูดภาษาพื้นเมือง, ภาษาพื้นเมือง, ภาษาท้องถิ่น, ภาษาที่ใช้กันประจำวัน, ชื่อธรรมดาหรือชื่อทั่วไปของสัตว์หรือพืช |
|
| | vernacular | (adj) เกี่ยวกับภาษาพื้นเมือง, เกี่ยวกับภาษาเฉพาะหมู่คณะ | | vernacular | (n) ภาษาพื้นเมือง, ภาษาท้องถิ่น |
| | | | ภาษาท้องถิ่น | (n) vernacular, See also: dialect, Syn. ภาษาถิ่น, Example: หลายครั้งที่ได้ยินพวกคุณพูดคุยกันด้วยภาษาท้องถิ่น มันทำให้ผมอดที่จะคิดถึงบ้านของผมไม่ได้, Count Unit: ภาษา, Thai Definition: ภาษาที่มีสำเนียงหรือถ้อยคำที่พูดกันเป็นพื้นเฉพาะถิ่น |
| | | | | | 現地語 | [げんちご, genchigo] (n) indigenous language; local language; vernacular; native tongue [Add to Longdo] | | 黒人英語 | [こくじんえいご, kokujin'eigo] (n) ebonics; African American Vernacular English; Black English [Add to Longdo] |
|
|
From The Collaborative International Dictionary of English v.0.48 [gcide]:
Vernacular \Ver*nac"u*lar\, a. [L. vernaculus born in one's
house, native, fr. verna a slave born in his master's house,
a native, probably akin to Skr. vas to dwell, E. was.]
Belonging to the country of one's birth; one's own by birth
or nature; native; indigenous; -- now used chiefly of
language; as, English is our vernacular language. "A
vernacular disease." --Harvey.
[1913 Webster]
His skill in the vernacular dialect of the Celtic
tongue. --Fuller.
[1913 Webster]
Which in our vernacular idiom may be thus interpreted.
--Pope.
[1913 Webster]
From The Collaborative International Dictionary of English v.0.48 [gcide]:
Vernacular \Ver*nac"u*lar\, n.
The vernacular language; one's mother tongue; often, the
common forms of expression in a particular locality, opposed
to {literary} or {learned} forms.
[1913 Webster + PJC]
From WordNet (r) 3.0 (2006) [wn]:
vernacular
adj 1: being or characteristic of or appropriate to everyday
language; "common parlance"; "a vernacular term";
"vernacular speakers"; "the vulgar tongue of the masses";
"the technical and vulgar names for an animal species"
[syn: {common}, {vernacular}, {vulgar}]
n 1: a characteristic language of a particular group (as among
thieves); "they don't speak our lingo" [syn: {slang},
{cant}, {jargon}, {lingo}, {argot}, {patois}, {vernacular}]
2: the everyday speech of the people (as distinguished from
literary language)
|
เพิ่มคำศัพท์
ทราบความหมายของคำศัพท์นี้? กด [เพิ่มคำศัพท์] เพื่อใส่คำนี้พร้อมความหมาย เพื่อเป็นวิทยาทานแก่ผู้ใช้ท่านอื่น ๆ
Are you satisfied with the result?
Discussions | |
|
