| ลองค้นหาคำในรูปแบบอื่น ๆ เพื่อให้ได้ผลลัพธ์มากขึ้นหรือน้อยลง: -knoll-, *knoll* |
มีผลลัพธ์ที่ไม่แสดงผลอยู่ |
| | knoll | (โนล) { knolled, knolling, knolls } n. เนินเขากลมเล็ก ๆ , ปุ่มเล็ก ๆ , โคก, เนิน, ดอย, การตีระฆัง vt. เคาะระฆัง. vi. (ระฆัง) เปล่งเสียง, See also: knolly adj., Syn. hillock |
| | knoll | (n) โคก, ดอย, ปุ่มเล็กๆ |
| | | โขด | (n) hillock, See also: knoll, Syn. เนิน, โคก, โขดหิน, Example: น้ำใสเย็นไหลรินผ่านโขดผ่านซอกลัดเลาะออกสู่แหล่งน้ำอันกว้างใหญ่, Thai Definition: ดินหรือหินที่สูงขึ้นเป็นโคกเป็นเนิน, ดิน หิน หรือ ทรายที่เป็นจอมสูงขึ้นพ้นน้ำบ้าง อยู่ใต้น้ำบ้าง | | โคก | (n) mound, See also: knoll, hillock, hummock, hammock, Syn. เนิน, Example: ชาวนาปลูกกระต๊อบอยู่ใกล้โคก, Count Unit: โคก, Thai Definition: ที่ดินที่นูนสูงขึ้น | | กรัง | (n) mound, See also: knoll, Syn. เนิน, Ant. ราบ, Example: เราเดินขึ้นกรังจนหมดแรงไปตามๆ กัน |
| | โคก | [khōk] (n) EN: mound ; knoll ; hillock ; higland ; high ground ; elevated area ; height FR: hauteur [ f ] ; plateau [ m ] | | เนิน | [noēn] (n) EN: hill ; mound ; knoll ; rise ; eight ; eminence FR: colline [ f ] ; monticule [ m ] ; butte [ f ] ; élévation [ f ] ; tumulus [ m ] ; tertre [ m ] ; remblai [ m ] ; monceau [ m ] | | ปลายเนิน | [plāi noēn] (n, exp) EN: foot of the knoll |
| | | | Knolle | (n) |die, pl. Knollen| หัวใต้ดินของพืช (หัวมัน หัวเผือก) เช่น Nur die reifen Knollen sind für den Menschen essbar. Gefährlich wird es, wenn gelagerte Kartoffeln auskeimen., Syn. Wurzelknolle |
| | | |
|
From The Collaborative International Dictionary of English v.0.48 [gcide]:
Knoll \Knoll\, v. i.
To sound, as a bell; to knell. --Shak.
[1913 Webster]
For a departed being's soul
The death hymn peals, and the hollow bells knoll.
--Byron.
[1913 Webster]
From The Collaborative International Dictionary of English v.0.48 [gcide]:
Knoll \Knoll\, n.
The tolling of a bell; a knell. [R.] --Byron.
[1913 Webster]
From The Collaborative International Dictionary of English v.0.48 [gcide]:
Knoll \Knoll\ (n[=o]l), n. [AS. cnoll; akin to G. knolle,
knollen, clod, lump, knob, bunch, OD. knolle ball, bunch, Sw.
kn["o]l, Dan. knold.]
A little round hill; a mound; a small elevation of earth; the
top or crown of a hill.
[1913 Webster]
On knoll or hillock rears his crest,
Lonely and huge, the giant oak. --Sir W.
Scott.
[1913 Webster]
From The Collaborative International Dictionary of English v.0.48 [gcide]:
Knoll \Knoll\, v. t. [imp. & p. p. {Knolled}; p. pr. & vb. n.
{Knolling}.] [OE. knollen, AS. cnyllan. See {Knell}.]
To ring, as a bell; to strike a knell upon; to toll; to
proclaim, or summon, by ringing. "Knolled to church." --Shak.
[1913 Webster]
Heavy clocks knolling the drowsy hours. --Tennyson.
[1913 Webster]
From WordNet (r) 3.0 (2006) [wn]:
knoll
n 1: a small natural hill [syn: {knoll}, {mound}, {hillock},
{hummock}, {hammock}]
|
เพิ่มคำศัพท์
ทราบความหมายของคำศัพท์นี้? กด [เพิ่มคำศัพท์] เพื่อใส่คำนี้พร้อมความหมาย เพื่อเป็นวิทยาทานแก่ผู้ใช้ท่านอื่น ๆ
Are you satisfied with the result?
Discussions | |
|
