มีผลลัพธ์ที่ไม่แสดงผลอยู่ | distract | (vt) ทำให้ไขว้เขว, See also: ทำให้เสียสมาธิ, กวนสมาธิ, ทำให้สับสน, ทำให้งุนงง, Syn. divert, bewilder, dizzy, Ant. enlighten | | distracted | (adj) ไม่มีสมาธิ, See also: ซึ่งสับสน, งุนงง, วิตกกังวล, Syn. inattentive, distrait, oblivious, Ant. attentive, mindful, wary | | distracting | (adj) ซึ่งน่ารำคาญ, See also: ซึ่งกวนใจ, Syn. off-putting | | distraction | (n) สิ่งที่ทำให้ไขว้เขว, See also: สิ่งที่ทำให้เสียสมาธิ, สิ่งรบกวน, Syn. diversion, confusion, daze | | distract from | (phrv) หันเหความสนใจจาก, Syn. deflect from, divert from | | distractingly | (adv) อย่างน่ารำคาญ, See also: อย่างกวนใจ |
|
| | distract | (ดิสแทรคทฺ') vt. ทำให้เขว, ทำให้ว้าวุ่น, ทำให้วอกแวก, กวนใจ, ทำให้รำคาญใจ, See also: distracter n. ดูdistract distractibility n. ดูdistract distractible adv. ดูdistract distractive adj. ดูdistract, Syn. bewilder, per | | distracted | adj. มีจิตว้าวุ่น, เขว, ใจวอกแวก | | distraction | n. ภาวะจิตว้าวุ่น, ภาวะใจวอกแวก, สิ่งบันเทิงใจ, การหย่อนใจ |
|
| | distract | (vt) ทำให้เขว, ทำให้วอกแวก, กวนใจ, ล่อใจ, ทำให้ว้าวุ่น | | distraction | (n) ใจลอย, ความว้าวุ่นใจ, ความวอกแวก, เครื่องล่อใจ |
| | Distract | แยกออกห่างกัน [การแพทย์] | | Distractibility | ความตั้งใจเปลี่ยนแปลงง่ายตามสิ่งเร้าต่างๆ, ถูกดึงโดยสิ่งเร้าจากภายนอกได้ง่าย, วอกแวกง่าย [การแพทย์] | | Distraction | ข้อต่อเคลื่อนไหวในทิศทางเคลื่อนแยกห่าง, การเบี่ยงเบนความสนใจ [การแพทย์] | | Distractive | ถูกกระตุ้นง่าย [การแพทย์] |
| | | | บันเทิง | [banthoēng] (n) EN: amusement ; entertainment ; recreation FR: distraction [ f ] | | ความบันเทิง | [khwām banthoēng] (n) EN: entertainment ; amusement FR: distraction [ f ] | | ความเพลิดเพลิน | [khwām phloētphloēn] (n) FR: distraction [ f ] ; divertissement [ m ] | | เหม่อ | [møe] (v) EN: be absent-minded ; be distracted ; be unaware ; be inattentive ; be preoccupied ; be unmindful | | สถานที่บันเทิง | [sathānthī banthoēng] (n, exp) EN: place of entertainment FR: lieu de distraction [ m ] |
| | | | | ポッと;ぽっと | [potsu to ; potto] (adv, vs) (1) (on-mim) slightly (blushing); (2) (on-mim) suddenly (getting bright, flaring up, flashing on, etc.); (3) (on-mim) distractedly [Add to Longdo] | | 玩物喪志 | [がんぶつそうし, ganbutsusoushi] (n) forgetting one's serious objectives by becoming engrossed in trivial pursuits; being distracted by trivial objects and losing sight of one's original goal [Add to Longdo] | | 気が散る;気がちる | [きがちる, kigachiru] (exp, v1) to get distracted; to jump off the track [Add to Longdo] | | 気が紛れる | [きがまぎれる, kigamagireru] (exp, v1) to be diverted (distracted) from [Add to Longdo] | | 気が漫ろ | [きがそぞろ, kigasozoro] (exp) preoccupied; distracted [Add to Longdo] | | 気もそぞろ;気も漫ろ | [きもそぞろ, kimosozoro] (exp) feeling restless; feeling nervous; fidgety; distracted [Add to Longdo] | | 気も狂わんばかり | [きもくるわんばかり, kimokuruwanbakari] (adv) frantically; maddeningly; to distraction [Add to Longdo] | | 気をそらす;気を逸らす | [きをそらす, kiwosorasu] (exp, v5s) to distract [Add to Longdo] | | 気を散じる | [きをさんじる, kiwosanjiru] (exp, v1) (See 気を散らす) to distract a person's attention [Add to Longdo] | | 気を散らす | [きをちらす, kiwochirasu] (exp, v5s) to distract a person's attention [Add to Longdo] |
|
|
From The Collaborative International Dictionary of English v.0.48 [gcide]:
Distract \Dis*tract"\, a. [L. distractus, p. p. of distrahere to
draw asunder; dis- + trahere to draw. See {Trace}, and cf.
{Distraught}.]
1. Separated; drawn asunder. [Obs.]
[1913 Webster]
2. Insane; mad. [Obs.] --Drayton.
[1913 Webster]
From The Collaborative International Dictionary of English v.0.48 [gcide]:
Distract \Dis*tract"\, v. t. [imp. & p. p. {Distracted}, old p.
p. {Distraught}; p. pr. & vb. n. {Distracting}.]
1. To draw apart or away; to divide; to disjoin.
[1913 Webster]
A city . . . distracted from itself. --Fuller.
[1913 Webster]
2. To draw (the sight, mind, or attention) in different
directions; to perplex; to confuse; as, to distract the
eye; to distract the attention.
[1913 Webster]
Mixed metaphors . . . distract the imagination.
--Goldsmith.
[1913 Webster]
3. To agitate by conflicting passions, or by a variety of
motives or of cares; to confound; to harass.
[1913 Webster]
Horror and doubt distract
His troubled thoughts. --Milton.
[1913 Webster]
4. To unsettle the reason of; to render insane; to craze; to
madden; -- most frequently used in the participle,
distracted.
[1913 Webster]
A poor mad soul; . . . poverty hath distracted her.
--Shak.
[1913 Webster]
From WordNet (r) 3.0 (2006) [wn]:
distract
v 1: draw someone's attention away from something; "The thief
distracted the bystanders"; "He deflected his competitors"
[syn: {distract}, {deflect}]
2: disturb in mind or make uneasy or cause to be worried or
alarmed; "She was rather perturbed by the news that her
father was seriously ill" [syn: {perturb}, {unhinge},
{disquiet}, {trouble}, {cark}, {distract}, {disorder}]
|
เพิ่มคำศัพท์
ทราบความหมายของคำศัพท์นี้? กด [เพิ่มคำศัพท์] เพื่อใส่คำนี้พร้อมความหมาย เพื่อเป็นวิทยาทานแก่ผู้ใช้ท่านอื่น ๆ
Are you satisfied with the result?
Discussions | |
|
