| ลองค้นหาคำในรูปแบบอื่น ๆ เพื่อให้ได้ผลลัพธ์มากขึ้นหรือน้อยลง: -kaolin-, *kaolin* |
|
| | kaolin | (เค'โอลิน) n. ดินสีขาวใช้ทำเครื่องเคลือบ |
|
| | kaolin | ดินขาว [ศิลปะ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕] | | kaolin | ดินขาวเคโอลิน [ธรณีวิทยา๑๔ ม.ค. ๒๕๔๖] | | kaolinite | เคโอลิไนต์ [ธรณีวิทยา๑๔ ม.ค. ๒๕๔๖] |
|
| | Kaolin | ดินขาว [TU Subject Heading] | | kaolin | ดินขาว, แร่ชนิดหนึ่งเป็นสารประกอบอะลูมิเนียมซิลิเกต นิยมเรียกว่าดินขาวหรือดินเกาลินสูตรเคมีคือ Al4Si4O10 (OH)8 เกิดจากการผุสลายตัวของแร่เฟลด์สปาร์ ใช้ทำภาชนะกระเบื้องเคลือบ ใช้เติมในกระดาษเพื่อให้มีน้ำหนัก ความทึบ และมีความเหนียว เป็นต้น [พจนานุกรมศัพท์ สสวท.] | | Kaolin | สารเคาลิน, เคโอลิน, ยาแคโอลิน, ยาน้ำเคาลิน, ดินขาว [การแพทย์] | | Kaolin Mixture | ยาน้ำเคาลิน [การแพทย์] | | Kaolin, Light | เรดินขาวชนิดเบา [การแพทย์] | | Kaolinite | เคโอลิไนต์, Example: แหล่ง - พบที่จังหวัดเชียงราย เชียงใหม่ ลำปาง แพร่ ตาก สุโขทัย อุตรดิตถ์ พิจิตร ชลบุรี ชุมพร ระนอง พังงา ภูเก็ต สุราษฎร์ธานี นครศรีธรรมราช สงขลา ยะลา และนราธิวาส ประโยชน์ - ใช้ทำอิฐ กระเบื้องมุงหลังคา ท่อ ดินเหนียวชนิดดีมีคุณภาพ ซึ่งเรียกว่า china clay ใช้ทำเครื่องปั้นดินเผาทุกชนิด ทำอิฐก่อสร้าง ภาชนะกระเบื้องเคลือบต่าง ๆ นอกจากนี้ยังใช้ทำอิฐทนไฟสำหรับเตาถลุงโลหะ ส่วนใหญ่มักจะใช้เติมลงไปในกระดาษเพื่อให้มีน้ำหนัก ความทึบและความเหนียวดีขึ้น และทำให้กระดาษมีหน้าเรียบ นอกจากนี้ยังใช้ในอุตสาหกรรมยางและทำวัสดุทนไฟ [สิ่งแวดล้อม] |
| | เกาลิน | (n) Kaolin, See also: china clay, Syn. เกาเหลียง, ดินเกาลิน, ดินเกาเหลียง, Example: ดินเกาลินเกิดจากจากการแปรสภาพของหินแกรนิตเป็นหินฟันม้า มีความบริสุทธิ์สูง, Thai Definition: ชื่อดินชนิดหนึ่ง ใช้ปั้นทำเครื่องเคลือบดินเผาได้ดี, Notes: (จีน) | | ดินเกาลิน | (n) kaolin, See also: China clay, Syn. ดินเกาเหลียง | | ดินเกาเหลียง | (n) kaolin, See also: China clay, Syn. ดินเกาลิน | | ดินขาว | (n) marl, See also: kaolin, Syn. ดินเหนียว, ดินนวล, Example: เขาใช้ดินขาวทำเครื่องปั้นดินเผา, Thai Definition: ดินเหนียวบริสุทธิ์ที่มีไฮเดรเตดอะลูมิเนียมซิลิเกตเป็นองค์ประกอบสำคัญ ปกติมีสีขาว ใช้ทำเครื่องเคลือบดินเผา | | ดินนวล | (n) kaolin, See also: a kind of white clay for making glazing pottery, Syn. ดินขาว, ดินเหนียว, Example: เขาใช้ดินนวลปั้นถ้วยชาม, Thai Definition: ดินประสมอย่างหนึ่ง ใช้ในการหล่อ, ผงขาวๆ ที่ใช้ในการเคลือบสิ่งของเช่นกระเบื้องมุงหลังคา |
| | ดินเกาเหลียง | [din kaolīeng] (n, exp) EN: kaolin ; China clay FR: kaolin [ m ] | | ดินเกาลิน | [din kaolin] (n, exp) EN: kaolin ; China clay FR: kaolin [ m ] | | ดินขาว | [dinkhāo] (n) EN: kaolin FR: kaolin [ m ] | | ดินนวล | [dinnūan] (n) EN: kaolin ; white clay FR: kaolin [ m ] | | เกาลิน | [kaolin] (n) EN: kaolin ; china clay FR: kaolin [ m ] |
| | | | | |
|
From The Collaborative International Dictionary of English v.0.48 [gcide]:
Kaolin \Ka"o*lin\, Kaoline \Ka"o*line\, n. [Chin. kao-ling.]
(Min.)
A very pure white clay, ordinarily in the form of an
impalpable powder, and used to form the paste of porcelain;
China clay; porcelain clay. It is chiefly derived from the
decomposition of common feldspar.
[1913 Webster]
Note: The name is now applied to all porcelain clays which
endure the fire without discoloration.
[1913 Webster]
From The Collaborative International Dictionary of English v.0.48 [gcide]:
Clay \Clay\ (kl[=a]), n. [AS. cl[=ae]g; akin to LG. klei, D.
klei, and perh. to AS. cl[=a]m clay, L. glus, gluten glue,
Gr. gloio`s glutinous substance, E. glue. Cf. {Clog}.]
1. A soft earth, which is plastic, or may be molded with the
hands, consisting of hydrous silicate of aluminium. It is
the result of the wearing down and decomposition, in part,
of rocks containing aluminous minerals, as granite. Lime,
magnesia, oxide of iron, and other ingredients, are often
present as impurities.
[1913 Webster]
2. (Poetry & Script.) Earth in general, as representing the
elementary particles of the human body; hence, the human
body as formed from such particles.
[1913 Webster]
I also am formed out of the clay. --Job xxxiii.
6.
[1913 Webster]
The earth is covered thick with other clay,
Which her own clay shall cover. --Byron.
[1913 Webster]
{Bowlder clay}. See under {Bowlder}.
{Brick clay}, the common clay, containing some iron, and
therefore turning red when burned.
{Clay cold}, cold as clay or earth; lifeless; inanimate.
{Clay ironstone}, an ore of iron consisting of the oxide or
carbonate of iron mixed with clay or sand.
{Clay marl}, a whitish, smooth, chalky clay.
{Clay mill}, a mill for mixing and tempering clay; a pug
mill.
{Clay pit}, a pit where clay is dug.
{Clay slate} (Min.), argillaceous schist; argillite.
{Fatty clays}, clays having a greasy feel; they are chemical
compounds of water, silica, and aluminia, as {halloysite},
{bole}, etc.
{Fire clay}, a variety of clay, entirely free from lime,
iron, or an alkali, and therefore infusible, and used for
fire brick.
{Porcelain clay}, a very pure variety, formed directly from
the decomposition of feldspar, and often called {kaolin}.
{Potter's clay}, a tolerably pure kind, free from iron.
[1913 Webster]
From WordNet (r) 3.0 (2006) [wn]:
kaolin
n 1: a fine usually white clay formed by the weathering of
aluminous minerals (as feldspar); used in ceramics and as
an absorbent and as a filler (e.g., in paper) [syn: {china
clay}, {china stone}, {kaolin}, {kaoline}, {porcelain
clay}, {terra alba}]
|
add this word
You know the meaning of this word? click [add this word] to add this word to our database with its meaning, to impart your knowledge for the general benefit
Are you satisfied with the result?
Discussions | |
|
