| displace | (vt) บังคับให้ออกไปจากที่ที่อยู่, See also: ทำให้เคลื่อนออก, ปลดจากงาน, ไล่ออก, ทำให้ย้ายที่, ทำให้ลงจากอำนาจ, ขับไล่, ย้ายถิ่น, Syn. demote, downgrade replace, Ant. promote, upgrade, reinstate | | displaced | (adj) ซึ่งออกจากที่อยู่ไป, See also: ซึ่งย้ายที่ | | displacement | (n) การบังคับให้คนออกไปจากที่ที่อยู่, See also: การย้ายออก, การเคลื่อนออก, การไล่ออก, การขับไล่, Syn. transfer, move, shift, migration |
|
| | displace | vt. ทำให้เคลื่อนที่, เคลื่อนที่, เข้าแทนที่, ไล่, ปลด., See also: displacer n. ดูdisplace, Syn. move |
|
| | displace | (vt) ย้ายที่, กำจัด, ไล่, ปลด, ทำให้เคลื่อนที่, เข้าแทนที่ | | displacement | (n) การย้ายที่, การกำจัด, การปลดออก, การไล่ออก, การแทนที่ |
| | | Displace | เลื่อนตำแหน่ง [การแพทย์] | | Displaced from Normal Sites | อยู่ผิดถิ่นที่ประจำ [การแพทย์] | | Displaced Person | ผู้พลัดถิ่น, Example: บุคคลที่ย้ายถิ่นออกจากถิ่นเดิมเพราะถูกกฎหมาย หรืออำนาจบังคับให้ย้าย [สิ่งแวดล้อม] | | displaced persons | ผู้พลัดถิ่น ผู้หนีภัย หมายถึง บุคคลที่ออกมาจากประเทศของตนเอง มิใช่โดยวิธีการธรรมดาหรือปกติ อาจเนื่องมาจากภัยสงคราม ภัยทางเศรษฐกิจ ฯลฯ เป็นการเข้ามาชั่วคราว จะไม่ได้ภูมิลำเนา [การทูต] | | Displacement | การย้ายที่, การเคลื่อนหลุด, การกระจัดกระจาย, การเคลื่อนหลุด, กระดูกหักที่เคลื่อนจากที่, การไล่ที่, การเคลื่อนที่, การเคลื่อนตำแหน่ง, การไล่ที่, การขจัด [การแพทย์] | | displacement | การกระจัด, การเปลี่ยนตำแหน่งของวัตถุ เป็นปริมาณเวกเตอร์มีขนาดเท่ากับระยะในแนวตรงจากตำแหน่งเดิมถึงตำแหน่งใหม่ และมีทิศจากตำแหน่งเดิมไปยังตำแหน่งใหม่ [พจนานุกรมศัพท์ สสวท.] | | Displacement Activity | พฤติกรรมทดแทน [การแพทย์] | | displacement reaction | ปฏิกิริยาแทนที่, ดู substitution reaction [พจนานุกรมศัพท์ สสวท.] |
| | Displace | v. t. [ imp. & p. p. Displaced p. pr. & vb. n. Displacing. ] [ Pref. dis- + place: cf. F. déplacer. ] 1. To change the place of; to remove from the usual or proper place; to put out of place; to place in another situation; as, the books in the library are all displaced. [ 1913 Webster ] 2. To crowd out; to take the place of. [ 1913 Webster ] Holland displaced Portugal as the mistress of those seas. London Times. [ 1913 Webster ] 3. To remove from a state, office, dignity, or employment; to discharge; to depose; as, to displace an officer of the revenue. [ 1913 Webster ] 4. To dislodge; to drive away; to banish. [ Obs. ] [ 1913 Webster ] You have displaced the mirth. Shak. Syn. -- To disarrange; derange; dismiss; discard. [ 1913 Webster ] | | Displaceable | a. Capable of being displaced. [ 1913 Webster ] | | Displacement | n. [ Cf. F. déplacement. ] 1. The act of displacing, or the state of being displaced; a putting out of place. [ 1913 Webster ] Unnecessary displacement of funds. A. Hamilton. [ 1913 Webster ] The displacement of the sun by parallax. Whewell. [ 1913 Webster ] 2. The quantity of anything, as water, displaced by a floating body, as by a ship, the weight of the displaced liquid being equal to that of the displacing body. [ 1913 Webster ] 3. (Chem.) The process of extracting soluble substances from organic material and the like, whereby a quantity of saturated solvent is displaced, or removed, for another quantity of the solvent. [ 1913 Webster ]
Piston displacement (Mech.), the volume of the space swept through, or weight of steam, water, etc., displaced, in a given time, by the piston of a steam engine or pump. [ 1913 Webster ]
| | Displacency | n. [ LL. displacentia, for L. displicentia, fr. displicere to displease; dis- + placere to please. See Displease, and cf. Displeasance. ] Want of complacency or gratification; envious displeasure; dislike. [ Obs. ] Sir T. Browne. [ 1913 Webster ] | | Displacer | n. 1. One that displaces. [ 1913 Webster ] 2. (Chem.) The funnel part of the apparatus for solution by displacement. [ 1913 Webster ] |
| | displace | (v) cause to move, usually with force or pressure | | displace | (v) terminate the employment of; discharge from an office or position, Syn. give the axe, give the sack, give notice, send away, sack, dismiss, fire, force out, can, terminate, Ant. hire | | displaced_fracture | (n) fracture in which the two ends of the broken bone are separated from one another, Syn. displaced fracture | | displaced_person | (n) a person forced to flee from home or country, Syn. DP, stateless person, displaced person | | displacement | (n) (chemistry) a reaction in which an elementary substance displaces and sets free a constituent element from a compound, Syn. displacement reaction | | displacement | (n) (psychiatry) a defense mechanism that transfers affect or reaction from the original object to some more acceptable one | | displacement | (n) to move something from its natural environment, Syn. deracination | | displacement | (n) act of removing from office or employment | | move | (v) cause to move or shift into a new position or place, both in a concrete and in an abstract sense, Syn. displace | | preempt | (v) take the place of or have precedence over, Syn. displace |
| | | | เคลื่อน | (v) move, See also: displace, progress, Syn. เขยื้อน, Ant. หยุด, นิ่ง, Example: การอ่านข้อมูลที่บันทึกไว้จะทำได้เมื่อหัวอ่านเคลื่อนผ่านจุดข้อมูลแม่เหล็กที่เหนี่ยวนำไว้แล้ว, Thai Definition: ออกจากที่หรือทำให้ออกจากที่ เช่น เคลื่อนขบวน รถไฟค่อยๆเคลื่อนไป, เลื่อนหรือทำให้เลื่อนไปจากที่ เช่น กระดูกเคลื่อน เคลื่อนตู้ไป | | เคลื่อนย้าย | (v) dislocate, See also: displace, move, relocate, Syn. ย้ายที่, โยกย้าย, เปลี่ยนที่, Ant. อยู่กับที่, Example: อย่าเคลื่อนย้ายสิ่งใดๆภายในห้องนี้เด็ดขาด, Thai Definition: เปลี่ยนตำแหน่งที่ตั้ง, ออกจากตำแหน่งเดิม |
| | เคลื่อน | [khleūoen] (v) EN: move ; shift ; drift ; displace ; progress FR: déplacer ; se déplacer ; circuler ; mouvoir ; se mouvoir ; bouger ; animer ; s'animer ; s'agiter | | เคลื่อนที่ | [khleūoenthī] (v, exp) EN: change the position ; move ; displace ; shift; transfer ; remove FR: déplacer ; bouger | | เคลื่อนย้าย | [khleūoen yāi] (v, exp) EN: dislocate ; displace ; move ; relocate | | เลื่อน | [leūoen] (v) EN: move ; displace FR: se déplacer ; déplacer ; mouvoir ; bouger | | เปลี่ยนหน้า | [plīen nā] (v, exp) EN: replace ; substitute for ; displace ; take turns | | เปลี่ยนตัว | [plīentūa] (v, exp) EN: replace ; take the place of ; substitute for ; take turns ; displace FR: remplacer |
| | | | | ディスプレースメント | [deisupure-sumento] (n) displacement [Add to Longdo] | | 逆輸入車 | [ぎゃくゆにゅうしゃ, gyakuyunyuusha] (n) reverse-imported vehicle (esp. high-displacement motorcycles meant for sale outside Japan) [Add to Longdo] | | 転移性 | [てんいせい, ten'isei] (n) displacement [Add to Longdo] | | 排気量 | [はいきりょう, haikiryou] (n) (engine) displacement [Add to Longdo] | | 排水量 | [はいすいりょう, haisuiryou] (n) displacement (of a ship) [Add to Longdo] | | 平行移動 | [へいこういどう, heikouidou] (n, vs) translation; shift; parallel displacement [Add to Longdo] | | 変位 | [へんい, hen'i] (n, vs) change of position; displacement [Add to Longdo] | | 変位制御 | [へんいせいぎょ, hen'iseigyo] (n) displacement controlled [Add to Longdo] | | 変位電流 | [へんいでんりゅう, hen'idenryuu] (n) displacement current [Add to Longdo] | | 亡命者 | [ぼうめいしゃ, boumeisha] (n) refugee; exile; displaced persons [Add to Longdo] |
| |
|
From The Collaborative International Dictionary of English v.0.48 [gcide]:
Displace \Dis*place"\, v. t. [imp. & p. p. {Displaced}; p. pr. &
vb. n. {Displacing}.] [Pref. dis- + place: cf. F.
d['e]placer.]
1. To change the place of; to remove from the usual or proper
place; to put out of place; to place in another situation;
as, the books in the library are all displaced.
[1913 Webster]
2. To crowd out; to take the place of.
[1913 Webster]
Holland displaced Portugal as the mistress of those
seas. --London
Times.
[1913 Webster]
3. To remove from a state, office, dignity, or employment; to
discharge; to depose; as, to displace an officer of the
revenue.
[1913 Webster]
4. To dislodge; to drive away; to banish. [Obs.]
[1913 Webster]
You have displaced the mirth. --Shak.
Syn: To disarrange; derange; dismiss; discard.
[1913 Webster]
From WordNet (r) 3.0 (2006) [wn]:
displace
v 1: cause to move, usually with force or pressure; "the
refugees were displaced by the war"
2: take the place of or have precedence over; "live broadcast of
the presidential debate preempts the regular news hour";
"discussion of the emergency situation will preempt the
lecture by the professor" [syn: {preempt}, {displace}]
3: terminate the employment of; discharge from an office or
position; "The boss fired his secretary today"; "The company
terminated 25% of its workers" [syn: {displace}, {fire},
{give notice}, {can}, {dismiss}, {give the axe}, {send away},
{sack}, {force out}, {give the sack}, {terminate}] [ant:
{employ}, {engage}, {hire}]
4: cause to move or shift into a new position or place, both in
a concrete and in an abstract sense; "Move those boxes into
the corner, please"; "I'm moving my money to another bank";
"The director moved more responsibilities onto his new
assistant" [syn: {move}, {displace}]
|
add this word
You know the meaning of this word? click [add this word] to add this word to our database with its meaning, to impart your knowledge for the general benefit
Are you satisfied with the result?
Discussions | |
|
