| | antagonist | (แอนแทก' โกนิสทฺ) n. ผู้ต่อต้าน, ผู้เป็นปรปักษ์, ศัตรู, กล้ามเนื้อที่ต้านกล้ามเนื้ออื่น, ยาต้านฤทธิ์, Syn. opponent, adversary |
| | antagonist | (n) ปรปักษ์, คู่ต่อสู้, ผู้ต่อต้าน, คู่ปรับ, ศัตรู | | antagonistic | (adj) เป็นปรปักษ์กัน, เป็นศัตรูกัน, ไม่ถูกกัน, ตรงข้ามกัน |
| | | | | ผู้คัดค้าน | (n) opponent, See also: antagonist, Ant. ผู้สนับสนุน, Example: ท่านเป็นหนึ่งในผู้คัดค้านการก่อสร้างโรงไฟฟ้า, Count Unit: คน, Thai Definition: ผู้ที่ไม่เห็นด้วย | | ปฏิปักษ์ | (n) antagonist, See also: adversary, opponent, enemy, foe, Syn. ฝ่ายตรงกันข้าม, ข้าศึก, ศัตรู, คู่ปรับ, คู่ต่อสู้, ปรปักษ์, Example: ลัทธิคอมมิวนิสต์เป็นปฏิปักษ์ต่อพวกนายทุน | | คู่อริ | (n) enemy, See also: antagonist, adversary, foe, Syn. คู่ปรับ, ศัตรู, คู่พิพาท, คู่กรณี, Example: นอกจากเขาจะเชียร์ทีมที่ตัวเองชอบแล้วหากรู้ว่าทีมไหนเป็นทีมคู่อริของทีมโปรดตัวเองก็จะเยาะเย้ยถากถางคนที่เชียร์ทีมนั้น, Thai Definition: ผู้ที่เป็นหรือเคยเป็นศัตรูกัน | | ฝ่ายตรงข้าม | (n) antagonist, See also: opponent, Syn. ปรปักษ์, ศัตรู, คู่อริ, Ant. ฝ่ายเดียวกัน, พวกเดียวกัน, Example: การสร้างข่าวหลอกลวงโจมตีฝ่ายตรงข้ามทำให้เราเข้าใจเรื่องราวของสงครามที่ผิดไปจากความเป็นจริง, Count Unit: ฝ่าย, Thai Definition: ศัตรู, ปรปักษ์ | | ปฏิปักษ์ | (n) antagonist, See also: opponent, adversary, enemy, Syn. ฝ่ายตรงข้าม, ข้าศึก, ศัตรู, คู่แข่ง, คู่ปรับ, คู่อริ, คู่กัด, ปรปักษ์, Ant. มิตร, Example: ผมไม่ต้องการเป็นปฏิปักษ์กับเขา |
| | คู่ปรับ | [khūprap] (n) EN: opponent ; adversary ; antagonist ; foe ; rival FR: adversaire [ m ] ; opposant [ m ] ; rival [ m ] | | คู่ต่อสู้ | [khū tøsū] (n, exp) EN: opponent ; rival ; antagonist | | ไม่กินเส้น | [mai kin sen] (x) EN: antagonistic ; hate to see each other | | ปฏิปักษ์ | [patipak] (n) EN: antagonist ; opponent ; adversary ; enemy FR: adversaire [ m ] ; ennemi [ m ] ; opposant [ m ] ; antagoniste [ m ] | | ผู้ต่อต้าน | [phūtøtān] (n) EN: antagonist FR: antagoniste [ m ] | | ปรปักษ์ | [pørapak] (n) EN: enemy ; opponent ; adversary ; foe ; antagonist FR: ennemi [ m ] ; opposant [ m ] ; adversaire [ m ] | | ศัตรู | [sattrū] (n) EN: foe ; rival ; ennemy ; adversary ; opponent ; antagonist FR: rival [ m ] ; ennemi [ m ] |
| | | | | | アンタゴニスト | [antagonisuto] (n, adj-f) antagonist [Add to Longdo] | | 尻を捲る;尻をまくる | [しりをまくる;けつをまくる, shiriwomakuru ; ketsuwomakuru] (exp, v5r) to abandon a humble attitude and get on one's high horse; suddenly to assume an antagonistic attitude [Add to Longdo] | | 対立意見 | [たいりついけん, tairitsuiken] (n) conflicting (opposite, contrasting) opinion; antagonistic view [Add to Longdo] | | 対立感情 | [たいりつかんじょう, tairitsukanjou] (n) feeling of antipathy (rivalry); antagonistic sentiment [Add to Longdo] | | 敵対者 | [てきたいしゃ, tekitaisha] (n) opponent; antagonist [Add to Longdo] | | 天邪鬼;天の邪鬼;天邪久 | [あまのじゃく, amanojaku] (adj-na, n, adj-no) (1) perverse or cussed person; contrarian; (2) antagonistic demon in Japanese folklore; (3) demon under the feet of temple guardian statues [Add to Longdo] | | 拮抗筋 | [きっこうきん, kikkoukin] (n) antagonist (muscle) [Add to Longdo] |
|
|
From The Collaborative International Dictionary of English v.0.48 [gcide]:
antagonist \an*tag"o*nist\ ([a^]n*t[a^]g"[-o]*n[i^]st), n. [L.
antagonista, Gr. 'antagwnisth`s; 'anti` against + 'agwnisth`s
combatant, champion, fr. 'agwni`zesqai: cf. F. antagoniste.
See {Antagonism}.]
1. One who contends with another, especially in combat; an
adversary; an opponent.
[1913 Webster]
Antagonist of Heaven's Almighty King. --Milton.
[1913 Webster]
Our antagonists in these controversies. --Hooker.
[1913 Webster]
2. (Anat.) A muscle which acts in opposition to another; as a
flexor, which bends a part, is the antagonist of an
extensor, which extends it. AS
[1913 Webster]
3. (Med.) A substance which opposes the actions of another
substance in the body, especially a drgu that counteracts
the effects of another drug.
[1913 Webster + AS]
Syn: Adversary; enemy; opponent; foe; competitor. See
{Adversary}.
[1913 Webster]
From The Collaborative International Dictionary of English v.0.48 [gcide]:
Antagonist \An*tag"o*nist\, a.
Antagonistic; opposing; counteracting; as, antagonist schools
of philosophy.
[1913 Webster] Antagonistical
From WordNet (r) 3.0 (2006) [wn]:
antagonist
n 1: someone who offers opposition [syn: {adversary},
{antagonist}, {opponent}, {opposer}, {resister}] [ant:
{agonist}]
2: a muscle that relaxes while another contracts; "when bending
the elbow the triceps are the antagonist"
3: a drug that neutralizes or counteracts the effects of another
drug [ant: {synergist}]
|
add this word
You know the meaning of this word? click [add this word] to add this word to our database with its meaning, to impart your knowledge for the general benefit
Are you satisfied with the result?
Discussions | |
|
