ลองค้นหาคำในรูปแบบอื่น ๆ เพื่อให้ได้ผลลัพธ์มากขึ้นหรือน้อยลง: -mandate-, *mandate*
Possible hiragana form: まんだて |
มีผลลัพธ์ที่ไม่แสดงผลอยู่ | mandate | (n) คำสั่ง, See also: ข้อบังคับ, ข้อบัญญัติ, พระราชกฤษฎีกา, กฎกระทรวง, Syn. command, decree, order, commission | | mandate | (vt) สั่งการ, See also: ออกคำสั่ง, ควบคุม, บังคับ | | mandate | (vt) มอบอำนาจ (ให้ทำบางสิ่ง), See also: ให้อำนาจ | | mandated | (n) ซึ่งได้รับคำสั่ง, Syn. adminstered, assigned, ordered |
|
| | mandate | (แมน'เดท) n. คำสั่ง, อาณัติ, อาณัติปกครอง, คำสั่ง, อำนาจที่ได้รับมอบหมาย, ประกาศิต, กฤษฎีกา. vt. มอบอำนาจ, มอบอาณัติปกครอง, ให้อำนาจ, ออกประกาศิตหรือกฤษฎีกา, Syn. commander |
|
| | mandate | (n) คำสั่ง, อำนาจที่ได้รับมอบหมาย, อาณัติ, กฤษฎีกา, ประกาศิต | | mandate | (vt) ทำให้อยู่ในอาณัติ, มอบอำนาจ, ออกประกาศิต |
|
| | | | | อาณัติ | (n) mandate, See also: regulation, order, command, injunction, ordinance, Syn. ข้อบังคับ, คำสั่ง, กฎ, Example: เขามีความเป็นอยู่ง่ายๆ จึงไม่ชอบอยู่ในอาณัติหรือข้อบังคับวินัยของใครได้นานๆ, Notes: (บาลี) |
| | อาณัติ | [ānat] (n) EN: mandate ; regulation ; order; command ; injunction ; ordinance FR: mandat [ m ] ; délégation [ f ] | | มอบอำนาจ | [møp-amnāt] (v, exp) EN: authorize ; assign authority FR: accréditer ; mandater | | สั่งจ่าย | [sang jāi] (v, exp) EN: order to pay for ; demand payment ; request payment FR: mandater |
| | | | |
|
From The Collaborative International Dictionary of English v.0.48 [gcide]:
Mandate \Man"date\, n. [L. mandatum, fr. mandare to commit to
one's charge, order, orig., to put into one's hand; manus
hand + dare to give: cf. F. mandat. See {Manual}, {Date} a
time, and cf. {Commend}, {Maundy Thursday}.]
1. An official or authoritative command, order, or
authorization from a superior official to a subordinate;
an order or injunction; a commission; a judicial precept.
[1913 Webster]
This dream all-powerful Juno; I bear
Her mighty mandates, and her words you hear.
--Dryden.
[1913 Webster]
2. Hence: (Politics) An authorization to carry out a specific
public policy, given by the electorate to their
representatives; -- it is considered to be implied by the
election of a candidate by a significant margin after that
candidate has campaigned with that policy as a prominent
element of the campaign platform.
[PJC]
3. Hence: Authorization by a multinational body to a nation
to administer the government and affairs of a territory,
usually a former colony; as, termination of the British
mandate in Palestine.
[PJC]
4. (Canon Law) A rescript of the pope, commanding an ordinary
collator to put the person therein named in possession of
the first vacant benefice in his collation.
[1913 Webster]
5. (Scots Law) A contract by which one employs another to
manage any business for him. By the Roman law, it must
have been gratuitous. --Erskine.
[1913 Webster]
From WordNet (r) 3.0 (2006) [wn]:
mandate
n 1: a document giving an official instruction or command [syn:
{mandate}, {authorization}, {authorisation}]
2: a territory surrendered by Turkey or Germany after World War
I and put under the tutelage of some other European power
until they are able to stand by themselves [syn: {mandate},
{mandatory}]
3: the commission that is given to a government and its policies
through an electoral victory
v 1: assign under a mandate; "mandate a colony"
2: make mandatory; "the new director of the school board
mandated regular tests"
3: assign authority to
From German-English FreeDict Dictionary ver. 0.3.3 [fd-deu-eng]:
Mandate /mandaːtə/
mandates
|
เพิ่มคำศัพท์
ทราบความหมายของคำศัพท์นี้? กด [เพิ่มคำศัพท์] เพื่อใส่คำนี้พร้อมความหมาย เพื่อเป็นวิทยาทานแก่ผู้ใช้ท่านอื่น ๆ
Are you satisfied with the result?
Discussions | |
|
