Result from Foreign Dictionaries (2 entries found)
From The Collaborative International Dictionary of English v.0.48 [gcide]:
Abjure \Ab*jure"\, v. i.
To renounce on oath. --Bp. Burnet.
[1913 Webster]
From The Collaborative International Dictionary of English v.0.48 [gcide]:
Abjure \Ab*jure"\, v. t. [imp. & p. p. {Abjured}; p. pr. & vb.
n. {Abjuring}.] [L. abjurare to deny upon oath; ab + jurare
to swear, fr. jus, juris, right, law; cf. F. abjurer. See
{Jury}.]
1. To renounce upon oath; to forswear; to disavow; as, to
abjure allegiance to a prince. To abjure the realm, is to
swear to abandon it forever.
[1913 Webster]
2. To renounce or reject with solemnity; to recant; to
abandon forever; to reject; repudiate; as, to abjure
errors. "Magic I here abjure." --Shak.
[1913 Webster]
Syn: See {Renounce}.
[1913 Webster]
แสดงได้ทั้งความหมายของคำเดี่ยว และคำผสม ได้อย่างถูกต้อง
เช่น Secretary of State=รัฐมนตรีต่างประเทศของสหรัฐฯ (ในภาพตัวอย่าง),
High school=โรงเรียนมัธยมปลาย
