arbiter | (n) ผู้ตัดสิน, See also: ผู้ชี้ขาด, Syn. umpire, arbitretor, judge | arbitrator | (n) ผู้ตัดสิน, See also: ผู้ที่ถูกเลือกให้มาตัดสิน, Syn. arbiter, referee, mediator | judge | (n) ผู้ตัดสิน (กีฬา), See also: กรรมการผู้ตัดสิน, Syn. referee, umpire | referee | (n) ผู้ตัดสิน (มวย, ฟุตบอล), See also: ผู้ชี้ขาด, Syn. arbitrator, umpire |
|
arbiter | (อาร์'บิเทอะ) n. ผู้ตัดสิน, ตุลาการ, คนชี้ขาด, ผู้กำชะตาชีวิต, อนุญาโตตุลาการ (judge) | arbitral | (อาร์'บิเทริล) adj. เกี่ยวกับผู้ตัดสินหรือการตัดสิน (relating to an arbiter) | arbitrary | (อาร์'บิทระรี) adj. ตามอำเภอใจ, ไร้เหตุผล, เอาแต่อารมณ์, โดยพลการ, ตัดสินโดยผู้ตัดสิน (แทนที่จะโดยกฎหมายของรัฐ) . -arbitrariness n., Syn. capricious, frivolous | casuist | (แคซ'ซูอิสทฺ) n. เจ้าคารม, เจ้าโวหาร, ผู้ศึกษาและถือหลักธรรมจริยา, ผู้ตัดสินปัญหาในสถานการณ์เฉพาะอย่าง | judge | (จัดจฺ) { judged, judging, judges } n. ผู้พิพากษา, ตุลาการ, ผู้ตัดสิน v. พิพากษา, ตัด, สิน, ชี้ขาด, วินิจฉัย, เดา, ประมาณ, ปกครอง., See also: judgeable adj. ดูjudge judger n. ดูjudge judgeship n. ดูjudge | judicator | (จูดะเค'เทอะ) n. ผู้พิพากษา, ผู้ตัดสิน., See also: judicatorial adj. ดูjudicator | referee | (เรฟ'เฟอรี) n. ผู้ตัดสิน (มวย, ฟุตบอล) , คนกลาง, ผู้ชี้ขาด vt., vi. ทำหน้าที่เป็นผู้ตัดสิน, Syn. arbiter, judge, umpire | umpirage | (อัม'ไพริจ) n. อำนาจหน้าที่ของผู้ตัดสินหรือผู้ชี้ขาด, การตัดสินของผู้ชี้ขาด, การชี้ขาด | umpire | (อัม'ไพเออะ) n. ผู้ตัดสิน, ผู้ชี้ขาด, สิ่งที่เป็นเครื่องชี้ขาด. vt., vi. ตัดสิน, ชี้ขาด., Syn. referee, arbiter |
|
arbiter | (n) ผู้ตัดสิน, ตุลาการ, ผู้ชี้ขาด | arbitrator | (n) ผู้ชี้ขาด, ผู้ตัดสิน | judge | (n) ผู้พิพากษา, ผู้พิจารณา, ผู้ตัดสิน, ตุลาการ | referee | (n) ผู้ชี้ขาด, ผู้ตัดสิน, กรรมการตัดสิน | umpire | (n) ผู้ชี้ขาด, ผู้ตัดสิน, คนกลาง, กรรมการ |
|