[きがすすまない, kigasusumanai] (exp, adj-i) reluctant to; not inclined to; disinclined; unwilling [Add to Longdo]
Result from Foreign Dictionaries (2 entries found)
From The Collaborative International Dictionary of English v.0.48 [gcide]:
Disincline \Dis`in*cline"\, v. t. [imp. & p. p. {Disinclined};
p. pr. & vb. n. {Disinclining}.]
To incline away the affections of; to excite a slight
aversion in; to indispose; to make unwilling; to alienate.
[1913 Webster]
Careful . . . to disincline them from any reverence or
affection to the Queen. --Clarendon.
[1913 Webster]
To social scenes by nature disinclined. --Cowper.
[1913 Webster]
From WordNet (r) 3.0 (2006) [wn]:
disincline
v 1: make unwilling [syn: {indispose}, {disincline}] [ant:
{dispose}, {incline}]
แสดงได้ทั้งความหมายของคำเดี่ยว และคำผสม ได้อย่างถูกต้อง
เช่น Secretary of State=รัฐมนตรีต่างประเทศของสหรัฐฯ (ในภาพตัวอย่าง),
High school=โรงเรียนมัธยมปลาย
